RPO

Rzecznik Praw Obywatelskich (RPO) jest jednym z organów władzy państwowej. Jego głównym zadaniem jest czuwanie nad przestrzeganiem w Polsce praw człowieka i badanie wszystkich spraw, w których mogło dojść do naruszenia praw obywatelskich. Takich urzędników określa się szwedzkim terminem ombudsman. Jest to urzędnik niezależny od wszelkich nacisków politycznych. Jego zadanie polega na udzieleniu pomocy obywatelowi w sytuacji, gdy ten nie ma już dostępnych żadnych instrumentów prawnych.

RPO – historia i podstawowe zadania
Urząd Rzecznika Praw Obywatelskich powstał jeszcze w Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej. Stało się to w roku 1987. Założeniem jest powoływanie na ten urząd wyłącznie ludzi, którzy w żaden sposób nie są związani z ugrupowaniami politycznymi ani też nie pełnią innych stanowisk państwowych. Rzecznik Praw Obywatelskich ma być osobą całkowicie niezależną, która nie prowadzi żadnej działalności kolidującej z charakterem zajmowanego stanowiska.

Do powołania Rzecznika Praw Obywatelskich potrzebna jest specjalna uchwała Sejmu. Zgodę na powołanie kandydata wyrazić musi Senat. Wniosek o powołanie kandydata na to stanowisko składa Marszałek Sejmu albo grupa minimum 35 posłów. Rzecznik Praw Obywatelskich powoływany jest na pięcioletnią kadencję.

Zadaniem RPO jest monitorowanie wszystkich sytuacji, w których mogło dojść do naruszenia praw obywatelskich. Można zgłaszać do niego wszystkie nieprawidłowości w pracy sądów czy innych instytucji państwowych.

Rzecznicy Praw Obywatelskich
Pierwszą osobą powołaną na stanowisko RPO była Ewa Łętowska; jej kadencja trwała w latach 1987–1992. Kolejni Rzecznicy RPO to: Tadeusz Zieliński (1992–1996), Adam Zieliński (1996–2000), Andrzej Zoll (2000–2005), Janusz Kochanowski (2006–2010; kadencja został przerwana z powodu śmierci Rzecznika w katastrofie rządowego Tu–154 w Smoleńsku. Tymczasowo funkcję RPO pełnił jego zastępca, Stanisław Trociuk), Irena Lipowicz (2010–2015). We wrześniu 2015 na stanowisko RPO powołano Adama Bodnara.

RPO

Więcej o:

RPO