Maciek Kucharczyk

Rosjanie niezmiennie atakują na pięciu kierunkach, pomimo poważnych strat i bardzo powolnych albo żadnych postępów. W Bachmucie udało im się wgryźć głębiej w miasto i za nie. Obok kolejnego miasta-fortecy, Awdijiwki, po raz pierwszy od dawna zanotowali zauważalny sukces.

Ukraina jest w stanie walczyć ponad rok z Rosją dzięki wsparciu z zewnątrz. W większości napływa ono przez Polskę. Obserwowanie przepływu tegoż wsparcia na naszym terytorium ma dla Rosjan istotne znaczenie. Montowanie kamer przy torach czy drogach nie jest głupie z puntu widzenia ich interesów.

239 osób po prostu zaginęło. Nikt nie jest pewien, co się z nimi stało, ani gdzie mogą być. Los lotu MH370 jest jedną z największych zagadek w historii lotnictwa. Jest więc naturalne, że rodzi wiele emocji i spekulacji. Najnowszy serial Netfliksa niestety tylko je pogłębia, nie oferując nowych wyjaśnień.

Półtora miesiąca presji w ramach domniemanej ofensywy zimowej i Rosjanie nie mają właściwie żadnego sukcesu. Ukraińcy w kilku miejscach się cofnęli, ale zdołali ustabilizować sytuację nawet w Bachmucie. Jakim kosztem, to inna sprawa. Niedługo możemy się przekonać.

Ukraińskie wojsko skróciło swoje linie obronne w Bachmucie, oddając wschodnią część miasta. Skupiło się za to na ustabilizowaniu sytuacji na skrzydłach. Seria niewielkich kontrataków, mniej lub bardziej udanych, miała miejscami odepchnąć Rosjan i ułatwić zaopatrywanie miasta.

Dospawać na dachu transportera opancerzonego działka z okrętu? Proszę bardzo. Postawić tam działo przeciwpancerne? Czemu nie, skoro jakoś będzie działać. Wojna na wyniszczenie rządzi się swoimi prawami i w Ukrainie widać efekt. Coraz więcej starego i doraźnie tworzonego uzbrojenia.

Rosyjski żołnierz źle ocenia sytuację i natychmiast zostaje ranny, a potem dobity. Nad głowami latają pociski z działek i karabinów, zamieniające w drzazgi resztki drzew wcześniej zmielonych przez artylerię. Chaos, adrenalina i śmierć. Tak to wygląda na pierwszej linii.

Ukraińscy obrońcy Bachmutu są w krytycznej sytuacji. Przynajmniej część broniących miasta oddziałów dostało rozkaz wycofania się, jednak nie wszystkie. Walki trwają, ale najpewniej to ostatnie akordy tej niezwykle krwawej bitwy. To w Bachmucie Rosjanie wymęczą swój najpewniej jedyny sukces ofensywy zimowej.

Ukraińscy obrońcy Bachmutu są w bardzo ciężkiej sytuacji. Trzymają się, ale sami mają już wątpliwości, czy to ma sens. Rosjanie są bardzo bliscy okrążenia miasta. Ukraińskie dowództwo twierdzi, że nie ma zamiaru go poddawać i wysyła posiłki. Pozostaje wierzyć, że jest jakiś plan.

"I co z tego? Rosja ogłosi wojnę, bo kilku gostków przeszło przez granicę? Może. Głupsze były preteksty wojen w przeszłości. No ale co to zmieni? Atomówki na Kijów nie polecą. Więcej nieużytych środków prowadzenia wojny Rosja nie ma. Nazwanie wojny wojną miałoby największe znaczenie wewnętrzne dla Rosji" - tak o incydencie w obwodzie briańskim pisze nasz dziennikarz zajmujący się militariami Maciek Kucharczyk.

Momentami entuzjastyczne doniesienia o poważnym ukraińskim kontrataku w rejonie Bachmutu i zamykaniu znacznych rosyjskich sił w okrążeniu, były niestety tylko mirażem. Ukraińcy owszem atakowali, ale na małą skalę w celu wybicia Rosjan z równowagi i spowolnienia ich postępów. Nie zmienili przebiegu wydarzeń.

Kupiańsk, Kreminna, Bachmut, Awdijiwka, Marinka, Wuhłedar - Rosjanie atakują w kluczowych miejscach prawie całego frontu. Wszystko wskazuje na to, że to, co się dzieje od niemal miesiąca, to ta zapowiadana od jesieni zimowa ofensywa. Jednak wygląda inaczej, niż można było sobie wyobrazić.

Mija już rok, od kiedy Rosja otwarcie najechała Ukrainę, choć nadal nie ma odwagi otwarcie nazwać tego wojną. W tym czasie były już skrajne wahania emocji. Dzisiaj znów jesteśmy raczej w dołku, obawiając się o los Ukrainy w obliczu przejścia Rosjan do ofensywy. Warto więc spojrzeć z dalszej perspektywy.

Rosyjska armia miała być tak potężna, że wojna miała trwać kilka dni, może tygodni. Rok temu była to powszechna opinia. Ukrainie nie dawano szans. Minął rok, a wojna trwa. Jak mogliśmy się tak pomylić? - Nie dostrzegaliśmy ukrytych ułomności - mówi Gazeta.pl pułkownik rezerwy Piotr Lewandowski.

Zdjęcie, o którego istnieniu krążyły plotki i które miało zyskać "legendarny" status w służbach USA, zostało ujawnione. To selfie wykonane przez pilota samolotu zwiadowczego U-2, na którym widać nie tylko autora, ale też bardzo wyraźnie chiński balon szpiegowski nad USA.

Prezydent USA przylatuje do Polski, czy spotka się z Wołodymirem Zełeńskim, czy wjedzie do Ukrainy? Wizyta Joe Bidena w niemal rocznicę rosyjskiej inwazji ma na pewno wymiar symboliczny. Czy będą jakieś konkrety? Na liście spekulacji są samoloty bojowe.

Większość przełożonych i kolegów nigdy go nie podejrzewała. Widzieli w nim zdewociałego dziwaka, który prawił im kazania o tym, jak powinni się wystrzegać grzechu. Wiódł jednak drugie życie - jednego z największych zdrajców w historii USA i zdrajcy swojej rodziny, który udostępniał znajomym nagrania z kamer ukrytych we własnej sypialni.

Tej wielkiej rosyjskiej ofensywy nadal jakby nie widać. Jest kilka miejsc, gdzie Rosjanie zdecydowanie zwiększyli presję na Ukraińców, ale bez większych efektów. Poza stratami własnymi. Pytanie, czy Rosjan tak naprawdę stać na więcej, ponieważ pojawiają się głosy, że aktualnie nie.

W Iranie nie ma ryzyka rewolucji - twierdziła CIA, niecałe pół roku przed tym, jak w Iranie rewolucja się dokonała. Choć dzisiaj może się to wydawać dziwne, dokonała się przy szerokim udziale kobiet. Bo tak naprawdę, kiedy obalano reżim szacha, mało kto wyobrażał sobie, że Iran może stać się krajem, jaki znamy dzisiaj.

Był sobie nowoczesny Iran, gdzie kobiety mogły chodzić ubrane nawet w spódniczki mini, po czym przyszli duchowni ze swoją rewolucją, zrobili średniowiecze i zakutali je w chusty? To nie tak. Irańczycy protestują teraz, bo chcą znów żyć jak my? Też nie tak.