Grzegorz Sroczyński

Marsz 4 czerwca ostatecznie potwierdził dominację Platformy na opozycji, wszyscy inni - z krzywymi minami, ale jednak - dołączyli. O tym właśnie marzył Donald Tusk, pytanie, co teraz zrobi z tymi mocami. Są trzy warianty: zły, dobry i bardzo dobry. Który wybierze Platforma? - pyta Grzegorz Sroczyński.

Jeśli Kaczyński zmusi opozycję, żeby wszystko kręciło się wokół obrony Tuska i wszystko było o Tusku, to wygra wybory. I właśnie temu ma służyć komisja do spraw rosyjskich wpływów: zawróceniu ludzi z jakiejkolwiek trzeciej drogi - pisze Grzegorz Sroczyński.

Polski Janusz teraz zrozumiał, że niemiecki Hans, który od niego od lat brał komponenty, dzisiaj jest na musiku, no bo nie ma już alternatywy, musi wziąć od polskiej firmy, a nie z Chin. Nasi to zrozumieli i to widać w cenach eksportu, podwyższyli ceny bardziej niż wskaźnik inflacji. Zarabiają aż miło. Wzrost napięć w relacjach polsko-niemieckich też wynika z tego, że Niemcy są zirytowani rosnącą asertywnością naszego biznesu - z ekonomistą dr Marcinem Kędzierskim z Polskiej Sieci Ekonomii rozmawia Grzegorz Sroczyński.

O wyniku tegorocznych wyborów nie zdecyduje żadne 800 plus. Kaczyński, ogłaszając tę podwyżkę, sam stąpa po cienkim lodzie, bo również jakaś część elektoratu PiS-owskiego (obstawiam, że spora) uważa, że tego socjalu to już wystarczy. Kaczyński w niedzielę ani nie "posprzątał", ani nie "pozamiatał", ani nie "zaorał", a raczej pokazał bezradność i to, że brakuje mu pomysłów - pisze Grzegorz Sroczyński.

W naszych opowieściach o Rosji jest za dużo fatalizmu przy jednoczesnym przekonaniu, że to my powinniśmy nadawać ton, jeśli chodzi o zachodnią polityką wschodnią. Czego ten Zachód ma się od nas nauczyć na temat Rosji? Że nic tam się nigdy nie zmieni? - z Adamem Balcerem z Kolegium Europy Wschodniej rozmawia Grzegorz Sroczyński

Z czasów dzieciństwa pamiętam przewidywania, że za chwilę komputery przegonią ludzi. Jednak tak się nie stało. Mam czterdzieści parę lat i dopiero teraz widzę, że ta zapowiedź jednak może się ziścić - mówi Leszek Bukowski, specjalista od sztucznej inteligencji i uczenia maszynowego.

Gdy wydaje się, że już nic głupszego nie usłyszysz, a polska debata osiągnęła takie dno, że nie ma w co zapukać od spodu, zawsze można liczyć na to, że Giertych albo Matecki napiszą tweeta i zabawa zaczyna się od początku - pisze Grzegorz Sroczyński.

Najbardziej boję się zbliżenia środowisk Konfederacji ze środowiskami Koalicji Obywatelskiej. To sojusz absolutnie możliwy. Polskim demokratom wystarczy pomachać przed nosem chorągiewką z napisem "Kaczyński-bolszewik" i już są zadowoleni, wszystko ci wybaczają, już jesteś cool, a nie żaden faszysta, choćbyś wcześniej był trędowaty - z historykiem i ekonomistą Miłoszem Wiatrowskim-Bujaczem rozmawia Grzegorz Sroczyński.

Mniejsze partie po prostu boją się tego smrodku szantażu roztaczanego przez PO, tego zaganiania, pouczania, dyscyplinowania, listów i liścików otwartych, pohukiwań oraz głębokiej troski o demokrację a'la Bronisław Geremek zmiksowany z Andrzejem Szczypiorskim - pisze o dyskusji wokół wspólnej listy Grzegorz Sroczyński.

Sprawdź, gdzie politycy partii rządzącej posyłają swoje dzieci. Jeśli liberalni rodzice chcą szkoły, która trzyma wysoki poziom nauczania, to konserwatywni chcą dodatkowo szkoły, w której nic nie zagraża dominującej ideologii. I wszyscy spokojnie się przyglądają, jak słabnie edukacja publiczna, nauczyciele odchodzą z zawodu, klasy liczą po 35 osób na dwie zmiany - z wychowawcą w warszawskiej "Dwójce" Miszą Tomaszewskim rozmawia Grzegorz Sroczyński.

PiS lubi opowiadać o Trójmorzu i Międzymorzu, ale potem i tak ważniejsze od gry geopolitycznej jest wygrażanie sąsiadom, bo tego domaga się prawicowy Twitter. W efekcie wisimy na Wuju Samie, a on potraktuje PiS ta samo jak potraktował zbyt usłużnego Millera, gdy zainstalował tu tajne więzienia CIA - pisze Grzegorz Sroczyński.

Ciekawe, jak Donald Tusk jako nowy-stary premier wytłumaczy się elektoratowi z tego, że rok po wyborach główną twarzą TVP Info nadal będzie Michał Rachoń. Bo nic nie wskazuje na to, żeby gdziekolwiek istniał realny plan odsunięcia PiS od władzy - pisze Grzegorz Sroczyński.

Kończy prezydenturę w grudniu 2005 roku. Ma 51 lat, czyli jest stosunkowo młody. Co dalej? Jak się nie zanudzić na śmierć, kiedy z prezydenta zostaje się panelistą i mówcą do wynajęcia? Oto finałowy odcinek podcastu rzeki "Kwaśniewski story".

"Który moment prezydentury był dla pana najbardziej depresyjny?", "Dlaczego był pan pijany w Charkowie?", "Dlaczego eseldowskie elity zgodziły się na tajne więzienia CIA w Polsce?" - to tylko trzy z wielu pytań, które usłyszał Aleksander Kwaśniewski w czwartym odcinku naszego podcastu.

Styczeń 1990 roku, ostatni zjazd Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej. Rakowski mówi słynne: "Sztandar wyprowadzić". I PZPR zmienia się w SdRP z nowym przewodniczym Aleksandrem Kwaśniewskim, lat 36. Z truchła, z postkomunistycznego trupa, w którego nikt nie wierzył, zrobi partię, która wkrótce - w 1993 roku - wygra wybory, a sam dwa lata później zostanie najmłodszym polskim prezydentem.

Osiągał w życiu wszystko, o czym tylko zamarzył. Zawsze na szczycie i zawsze pierwszy. Najlepszy uczeń w podstawówce, najlepszy w liceum, szef samorządu uczniowskiego, kapitan drużyny piłkarskiej. Kim jest, jaki był i co zamierza Aleksander Kwaśniewski? Podcast rzeka "Kwaśniewski Story" to pięć godzinnych rozmów z byłym prezydentem, które przeprowadził Grzegorz Sroczyński. Przed Wami odcinek pierwszy - "Na peronie".