Jacek Żakowski: - Czy to pan jest motorem tej nadzwyczajnej rozbudowy tegorocznych imienin Lecha Wałęsy czy sam pan prezydent?
Ryszard Kokoszka; - Sam prezydent, zawsze co roku sam to robi. Różnie to bywa, raz 200 osób, raz 600.
A w tym roku ile będzie?
- Około 450.
Generał Jaruzelski będzie?
- Nie, nie będzie.
Nie przyjął zaproszenia?
- Prezydent nie prosił generała.
Powiedział że to niedopatrzenie.
- Chyba zażartował, z tego co wiem to go nie prosił.
Nie dostał pan listy osób które należałoby jeszcze zaprosić żeby rozszerzyć pojednanie?
- Nie, nie.
A z ludzi lewicy, kto tam jeszcze będzie, na czym polegają różnice z poprzednimi latami?
- W tamtym roku Marek Borowski był zaproszony, ale ze względów osobistych nie mógł przybyć, w tym roku potwierdził że będzie. Prezydent Kwaśniewski potwierdził że będzie.
Z żoną?
- Z tego co wiem to z żoną. Marszałek Cimoszewicz też będzie.
Z żoną?
- Tego nie wiem.
Pan Olejniczak jest zaproszony?
- Z tego co wiem nie.
A Oleksy?
- Nie, prezydent sam ustala tę listę.
Prezydent sugerował że te zaproszenia pan wysyła.
- On ustala listę a ja wysyłam zaproszenia.
To pan finansuje to przyjęcie?
- Nie, to gros restauratorów, jeden daje ryby, drugi wędliny, trzeci zakąski. To jest parę osób.
To jest prezent gdańskich restauratorów dla prezydenta, tak?
- Tak.
Ryszard Kokoszka: Jaki jest koszt takiego przyjęcia?
- Trudno powiedzieć. Ktoś daje wino bo chce zareklamować, ktoś daje wódkę, bo chce zareklamować. Koral daje ryby, z Sierakowic Bronisław Wit ma masarnię, daje wędliny. Wszystko idzie po cenach produkcyjnych, więc to nie jest taki duży koszt.
To taka składkowa prywatka u pana prezydenta?
- Można tak powiedzieć.
A jakie będzie menu? Główne danie?
- To wszystko zakąski zimne. To trwa dwie, góra trzy godziny. W ogrodach, na stojąco.
To nie jest taka wielka uroczystość, myślałem że imieniny Wałęsy to wielka sprawa.
- Nie, nie, co roku to dłużej nie trwa niż 3 godziny.
A jaka będzie muzyka?
- W tamtym roku były Czerwone Gitary, w tym roku Disco Band.
A kto to wybiera, pan prezydent?
- Tak, zresztą niektóre zespoły same się zgłaszają. Trzy, cztery zespoły chcą zagrać.
jaka to będzie muzyka.
- Kameralna, taka w tle.
Jak takie przyjęcie przebiega? Bo ja nigdy nie byłem u pana prezydenta. Są tańce?
- Nie ma tańców, nawet nie ma możliwości, to wszystko w ogrodach się odbywa.
Pan prezydent Kwaśniewski miał jakieś specjalne życzenia?
- Nic nie słyszałem.
Są dania które pan prezydent Wałęsa szczególnie chce mieć?
- Prezydent nie wybiera, to co jest na stołach to konsumuje.
Nie jest wybredny. Podobno u pana w restauracji są takie dania jak śledź a la Wałęsa, a la Kwaśniewski.
- Tak, ale to są ich własne receptury, dostałem od nich przepisy.
Który ma większe branie?
- To zależy, każdego chcą spróbować, to jak przychodzi sześć osób, to biorą trzy takie, trzy takie.
Czyli za nim oni się pojednali nastąpiło pojednanie na poziomie śledzi. Czym się zapija śledzia a la Wałęsa? Wódeczką?
- Jeden jest na słodko, drugi bardziej na ostro. Prezydenta Kwaśniewskiego na ostro.
To by przeczyło naszemu politycznemu doświadczeniu.
- Takie receptury dostałem.
A ma pan jeszcze takie polityczne receptury?
- mam spaghetti Mariana Krzaklewskiego, zakąskę na zimno marszałka Longina Pastusiaka. To jest taka polędwiczka przekładana szpinakiem.
Czyli czerwone i zielone.
- mam deser księdza Jankowskiego. Tam są bezy, orzechy, truskawki.
Takie meble gdańskie. Mają branie?
- Jak ktoś lubi słodkie, bo to jest bardzo słodkie.
I to wszystko będzie u pana prezydenta?
- Nie będzie.
A śledzie będą?
- Nie wiem czy zrobię.
Trzeba zrobić, zobaczy się kto ma wiesze branie w tych czasach.
- To się robi od ręki, jak klient zamawia, jak trochę postoi to śmietana puszcza, nieelegancko wygląda, i aż tak nie smakuje.
A może by teraz zrobić sandacza a la Kwaśniewski i Wałęsa.
- Jak wymyślą recepturę to proszę bardzo.
A pan receptury nie wymyśli? To jest ważna, historyczna chwila. To pojednanie między dwoma prezydentami.
- Może razem coś wymyślą, jak się spotkają.
A pani prezydentowa ma swoje ulubione danie?
- Nie.
