Pierwsze borowiki ceglastopore pojawiły się w Bieszczadach. Jak je odróżnić od szatana?

Dla jednych siniak, dla innych czerwononóżka, grzyb wilczy, czy pociec. W Bieszczadach zaczęły pojawiać się pierwsze borowiki ceglastopore. Swoim wyglądem przypominają trujące borowiki szatańskie. Jak je rozróżnić?

Pierwsze borowiki ceglastopore można zaobserwować już w maju. Najczęściej spotykane są na południu Polski, w górach i na terenach podgórskich, jednak pojedyncze okazy można znaleźć na terenie całego kraju. Wielu grzybiarzy omija je z daleka, za sprawą ich łudzącego podobieństwa do trującego borowika szatańskiego.

Pierwsze borowiki ceglastopore w Bieszczadach. Jak je rozpoznać?

Borowika ceglastoporego na wyżynach należy wypatrywać przede wszystkim pod jodłami oraz świerkami. Na nizinach z kolei rośnie najczęściej w okolicy buków oraz dębów. Od teraz grzybiarze muszą zacząć uważniej patrzeć pod nogi. Jak poinformowało w mediach społecznościowych Nadleśnictwo Baligród "wieść gminna niesie, że po jodłowych lasach pojawiły się pierwsze w tym roku borowiki ceglastopore w Bieszczadach".

W całej Polsce borowik ceglastopory posiada wiele lokalnych nazw. Są wśród nich m.in. grzyb wilczy, czerwononóżka, pociec, ceglak, czy siniec. Każda z nazw odnosi się do wyglądu tego gatunku. Kapelusz borowika ceglastoporego o średnicy od 5 do 20 centymetrów jest zwykle jasnobrązowy lub ciemnobrązowy. Czasami przyjmuje barwę oliwkowobrązową albo brązową wpadającą w czerń. Z kolei miąższ borowika ceglastoporego jest intensywnie żółty. Po przekrojeniu, naciśnięciu lub innym kontakcie, niemal natychmiast sinieje, co często odstrasza grzybiarzy. W górnej części trzon grzyba jest żółty, a od połowy wysokości występują na nim czerwone plamki. Ta część grzyba po naciśnięciu, także zmienia swoją barwę na granatową.

Borowiki ceglastopore łatwo pomylić z trującym gatunkiem

Borowik ceglastopory swoim wyglądem łudząco może przypominać borowika szatańskiego, który jest silnie trującym gatunkiem. Jest jednak kilka charakterystycznych cech, które pozwalają odróżnić od siebie te dwa grzyby. Oba gatunki posiadają czerwone trzony, jednak w przypadku szatana, barwa ta jest dużo bardziej intensywna. Również w kwestii kapeluszy grzybów widać różnicę. Kapelusz szatana jest znacznie jaśniejszy. Podobnie jak jego miąższ, który w przeciwieństwie do jaskrawożółtego miąższu krasnoborowika ceglastoporego, u szatana jest białawy i mięsisty. 

Czy borowik ceglastopory jest jadalny?

Krasnoborowik ceglastopory, mimo że jest grzybem jadalnym, przed spożyciem musi zostać poddany odpowiedniej obróbce termicznej. Nie można go spożywać na surowo, ponieważ może to grozić zaburzeniami układu pokarmowego. Borowiki ceglastopore można smażyć, dusić, gotować, marynować, a także suszyć. Po obróbce termicznej sine przebarwienia na powierzchni grzyba znikają i wraca on do swojego pierwotnego koloru. Krasnoborowik z uwagi na swój smak jest bardzo ceniony przez grzybiarzy. Należy jednak podkreślić, że gatunek ten nie jest dopuszczony w Polsce do handlu i przetwórstwa. Nie można go więc sprzedawać.