Prima Aprilis. Co to za święto? Kiedy wypada? Jaka jest jego historia?

Prima Aprilis - jak wskazuje nazwa - co roku obchodzone jest tego samego dnia. W Polsce jest to niezwykle popularne święto, w trakcie którego wszelkie żarty i kawały są dozwolone. Jaka jest historia tego święta? Odpowiadamy.

W Prima Aprilis wszelkie żarty i kawały uchodzą dowcipnisiom na sucho. To święto, które jest jednym z najpopularniejszych świąt niereligijnych w naszym kraju. Wyjaśniamy, skąd wzięło się to święto w Polsce.

Więcej podobnych treści znajdziesz na stronie głównej portalu Gazeta.pl.

Prima Aprilis. Co to za święto? Kiedy wypada?

Prima Aprilis to nic innego jak tłumaczenie z języka łacińskiego słów "pierwszy kwietnia". 1 kwietnia obchodzimy więc święto kawałów, żartów i dowcipów. Tego dnia musimy być szczególnie czujni. Nie tylko nasi najbliżsi mają pełne prawo na robienie nam psikusów. Święto jest na tyle popularne, że także w mediach często pojawiają się zabawne informacje, które są kompletnie nieprawdziwe. Do święta trzeba więc podchodzić z dystansem i przede wszystkim dobrym nastrojem.

Prima Aprilis jest świętem międzynarodowym obchodzonym w wielu krajach na świecie. W Stanach Zjednoczonych 1 kwietnia świętuje się April Fools’ Day, który można przetłumaczyć na język polski jako Dzień Głupców. W Szkocji święto to jest określane jako Polowanie na Głupca, a w Portugalii możemy świętować Dzień Kłamstwa. Bez względu na kraj, czy nazwę święta każdy obchodzi ten dzień tak samo. Żartując z innych i z samego siebie. 

Prima Aprilis. Skąd wzięło się to święto?

Najprawdopodobniej święto żartów i dowcipów narodziło się w Rzymie. Historycy uznają, że ma ono związek z tamtejszym zwyczajem Cerialii, który obchodzono na początku kwietnia na cześć bogini Ceres. Bogini ta, kiedy szukała swojej zaginionej córki Prozerpiny, została zwiedziona fałszywymi informacjami. Z kolei w Grecji geneza Prima Aprilis wiązana jest z mitem o Demeter i Korze.

Do Polski święto dotarło z Europy Zachodniej w XVI wieku. Już w połowie XVII wieku obchodzono je w formie zbliżonej do obecnej. Wszystko tego dnia mogło być żartem. Z tego powodu unikano m.in. podawania daty 1 kwietnia na dokumentach tak, aby nikt nie uznał ich za polityczny psikus. Tak było w przypadku sojuszu antytureckiego z Leopoldem I Habsburgiem, który w rzeczywistości podpisano 1 kwietnia 1683 roku, lecz antydatowano go na 31 marca, aby uniknąć nieporozumienia.