Pełnia to faza księżyca, podczas której znajduje się on po przeciwnej stronie Ziemi niż Słońce. Półkula skierowana w stronę naszej planety osiąga wtedy maksymalne oświetlenie, a jego tarcza zdaje nam się przypominać koło. Na ogół w każdym miesiącu kalendarzowym występuje jedna pełnia, choć zdarzają się wyjątki. W przypadku, gdy w ciągu jednego miesiąca występuje także druga pełnia, nosi ona nazwę niebieskiego księżyca. Takie zjawisko ma jednak miejsce średnio raz na dwa i pół roku.
Pełnia Kukurydzianego Księżyca. Kiedy obserwować?
23 września rozpocznie się kalendarzowa jesień. 22 sierpnia będzie mieć miejsce równonoc, natomiast dzień wcześniej będziemy mogli obserwować ostatnią pełnię księżyca tego lata. Nosi ona nazwę Pełni Kukurydzianego Księżyca. Najlepiej podziwiać ją z dala od zgiełku miasta i towarzyszących mu świateł. Całkowita pełnia nastąpi o godzinie 1:54. Księżyc będzie widoczny już wcześniej, jednak jego blask nie będzie aż tak silny.
Skąd wzięła się nazwa pełni? Kukurydziany Księżyc umożliwiał zbieranie plonów
Każdy miesiąc ma zarezerwowaną swoją własną nazwę pełni księżyca:
- styczeń - Pełnię Wilczego Księżyca;
- luty - Pełnię Śnieżnego Księżyca;
- marzec - Pełnię Robaczego Księżyca;
- kwiecień - Pełnię Różowego Księżyca;
- maj - Pełnię Kwiatowego Księżyca;
- czerwiec - Pełnię Truskawkowego Księżyca;
- lipiec - Pełnię Koźlego Księżyca;
- sierpień - Pełnię Księżyca Jesiotrów;
- październik - Pełnię Księżyca Myśliwych;
- listopad - Pełnię Bobrzego Księżyca;
- grudzień - Pełnię Zimnego Księżyca.
We wrześniu mamy natomiast do czynienia z Pełnią Kukurydzianego Księżyca lub też Księżyca Plonów. Wszystko dlatego, że jeszcze w czasach starożytności blask tarczy księżyca był tak jasny, że pozwalał ludności na zbieranie plonów nawet nocą.
