Superksiężyc to nazwa pełni Księżyca, który znajduje się w syzygijnym perygeum swojej orbity. Perygeum to punkt orbity okołoziemskiej, który znajduje się najbliżej naszej planety. Termin tez zwykle używany jest w przypadku Księżyca, ale może być też stosowany dla innych obiektów krążących po orbicie Ziemi, na przykład sztucznych satelitów - w momencie perygeum znajdują się one najbliżej Ziemi. Przeciwieństwem perygeum jest apogeum.
Superksiężyc to pełnia, która zazwyczaj ma miejsce tylko raz w roku. Nazwa tego zjawiska została nadana w 1979 roku przez astrologa Richarda Nolle i dokładnie określa moment, gdy Słońce, Księżyc i Ziemia znajdują się względem siebie w linii prostej, a Księżyc osiąga dodatkowo swoje perygeum. W 2020 roku superpełnia pojawi się na niebie już po raz trzeci. Wiadomo też, że ta wyjątkowa pełnia będzie ostatnią szansą na zobaczenie tego zjawiska w tym roku. Według obliczeń NASA, przez to satelita wydaje się być o 14 procent większy i nawet o 30 procent jaśniejszy od normalnej pełni.
Pełnię Kwietniowego Księżyca będzie można obserwować od 6 do 9 maja. Szczyt ma osiągnąć w czwartek 7 maja. Obserwacje może utrudnić jednak zachmurzenie.
Majowa pełnia księżyca, nazywana jest także Kwiatową Pełnią czy Kwiatowym Księżycem. Swoją nazwę zawdzięcza wierzeniom rdzennych Amerykanów. Indianie wierzyli, że w drugą wiosenną pełnię Księżyca ma miejsce największy rozkwit i wzrost roślin. Dawniej wierzono, że podczas tej pełni na Ziemi dochodzi do szczególnie niszczycielskich zjawisk, takich jak trzęsienia ziemi czy wybuchy wulkanów.