Coś, co początkowo miało być tylko małym dyplomatycznym zgrzytem, przeistoczyło się w dyplomatyczny huragan – już nie tylko jesteśmy skonfliktowani z Izraelem, ale też szantażuje nas USA, poucza Ukraina, która rozważa oficjalne uznanie "polskich zbrodni przeciwko Ukraińcom w XX wieku”, głosy oburzenia słychać w Kanadzie, a o polskim antysemityzmie pisze się nawet w gazetach azjatyckich.
Jeśli to nie jest dyplomatyczną katastrofą, to co nią jest? Wejście na krzesło przez Bronisława Komorowskiego?
Mimo to rząd prze do przodu, umawia się z Izraelem na negocjacje, a potem w nocy bezczelnie Senat cichcem wszystko uchwala. W TVP puszczają antysemickie paski, zaś w programie "W tyle wizji" opowiadają żarty o komorach gazowych. Setki antysemickich twittów anonimowych trolli pisanych kaleczoną ziemkiewiczo-angielszczyzną trafia do członków Knesetu, a statystyki wyszukiwania "polish death camps” szybują pod niebiosa (z polskimi wyjaśnieniami, których niepolskojęzyczni oczywiście nie zrozumieją).
"Gang Olsena" spotyka "Allo, Allo"
Premier dla ratowania sytuacji czyta z promptera przesłanie dla świata, ale automatyczne tłumaczenie na YouTubie zmienia znaczenie słów i okazuje się, że jednak obozy są polskie. Kancelaria próbuje prostować, ale – jak wychwytują internauci – prostuje tak, że mamy "shirt" zamiast "shared", "dis" zamiast "this” i wreszcie "comes” zamiast "camps”. Być może zareagować powinien prezydent, ale prezydent akurat zwyczajowo na nartach, zresztą on też nie za bardzo "potrafi w angielski”. Potrafi za to Witold Waszczykowski, ale tutaj akurat wszyscy zgodnie się modlą, żeby broń Boże nie zabrał głosu. Na wiceministra MSZ wyznaczają więc faceta nie tylko oskarżanego publicznie o plagiat, ale też rettwitującego znanego antysemitę Międlara.
Jednym słowem: "Gang Olsena" spotyka "Allo, Allo" w sklepie zoologicznym Monty Pythona.
Gdy przemówią ofiary szmalcowników
A przecież Izrael jeszcze nie wyciągnął swojej najpotężniejszej broni: tysięcy wspomnień ofiar i świadków Holokaustu. Wyobraźmy sobie, że Izrael puszcza w świat przetłumaczone na kilka języków kolejne i kolejne świadectwa o tym, jak Polacy pomagali Niemcom. Ci, którzy interesują się literaturą przedmiotu, relacje te znają, ale dla wychowanych na męczeństwie i wiecznym bohaterstwie polskich czytelników może to być autentyczny szok poznawczy. I teraz nie tylko Polacy, ale też inne narody dowiadują się tego, o czym w raportach pisali Karski, Grot-Rowecki, co zeznawali w 1945 roku świadkowie pogromów. Zapewniam, tych wstrząsających historii jest mnóstwo.
Były szef MSZ Izraela na Haaretz.com twierdził: "Trzeba teraz upublicznić dokumenty o zbrodniach, które Polacy popełniali w czasie Holokaustu”. Czy Polska rzeczywiście jest gotowa na taką konfrontację? Czy dla zdobycia kilku punktów procentowych warto narażać kraj na takie ryzyko?
To będzie medialne samobójstwo
I jaką mamy broń w takiej konfrontacji? Polskich polityków, którzy ledwo dukają po angielsku, oraz Polską Fundację Narodową od billboardów z kiełbasą, która nawet po zmianie kierownictwa nie ma szans w starciu medialnym z Izraelem. Bo Izrael ma takich fundacji dziesiątki, bo dba o poprawne stosunki z naukowcami z całego świata od wielu, wielu lat. Polska w międzynarodowym środowisku naukowym jedyne, co ma, to listy oburzenia zachodnich historyków w sprawie nasyłania CBA na prof. Machcewicza oraz opinię kraju szykanującego prof. Grossa z prestiżowego Uniwersytetu w Princeton. Kto pójdzie na tę medialną wojnę z Izraelem: prof. Żaryn negujący zbrodnie pronazistowskiego gen. Franco? Magister Zychowicz, który przekonywał, że lepiej dla Polski było iść z Hitlerem na Rosję? Przecież to medialne samobójstwo.
Świrski z Jakim chcieli mieć kilka lajków więcej
Pokutuje w Polsce komiczne mniemanie, że gdy się ma przekonanie o własnej racji i uprawia się prostacką paskowo-billboardową propagandę, można zmienić myślenie zachodniej opinii publicznej, bo ona jest tak infantylna jak nasza opozycja. Że można tego dokonać bez wzajemnego szacunku, bez ustępstw przy kontrowersyjnych ustawach, bez setek i tysięcy godzin wspólnych projektów, bez grantów dla historyków z tego zgniłego, pogardzanego Zachodu. Otóż nie można i żaden okólnik MSZ albo fundacja tego nie zmienią.
Bez żadnego zaplecza i bez wsparcia Polska chce toczyć medialną wojnę z największymi. Za kilka lat będzie trzeba przekonywać, że większość Polaków naprawdę nie wymordowała Żydów. A wszystko dlatego, że Maciej Świrski z Patrykiem Jakim chcieli mieć kilka lajków więcej na Fejsie.
Opanujcie się, zawetujcie tę ustawę, jeszcze nie jest za późno!
