O czym jest wiersz?
Opisuje nieszczęśliwą miłość mężczyzny do kobiety. Podmiotem lirycznym jest zakochany mężczyzna, który porównuje swoją sytuację do sytuacji trupa.
Dwie pierwsze strofy opisują podobieństwa między nimi:
"Leżysz zabity i jam też zabity, Ty - strzałą śmierci, ja - strzałą miłości"
W trzecie i czwartej zwrotce poeta wylicza różnice między nieszczęśliwie zakochanym a trupem. Trup milczy, a język mężczyzny kwili, trup nic nie czuje, natomiast zakochany człowiek cierpi, jeden jest zimny jak lód, drugi "w piekielnej śreżodze".
W ostatniej zwrotce poeta dochodzi do wniosku, że lepiej być trupem niż nieszczęśliwie zakochanym:
"Ty się rozsypiesz prochem w małej chwili, Ja się nie mogę, stawszy się żywiołem Wiecznym mych ogniów, rozsypać popiołem".
Utwór jest sonetem. Składa się z 14 wersów podzielonych na cztery strofy: dwie pierwsze są czterowersowe (mają charakter opisowy), dwie ostatnie - trzywersowe (charakter refleksyjny).
