Kazimierz Przerwa-Tetmajer - charakterystyka twórczości

Kazimierz Przerwa-Tetmajer należy do najpopularniejszych poetów Młodej Polski. W swojej twórczości najpełniej wyraził obawy i lęki pokolenia końca wieku. Wiele jego utworów uznawanych jest poetyckie manifesty czasów, w których żył.

Debiut i sława

Kazimierz Przerwa-Tetmajer debiutował w 1886 roku poematem "Illa". Począwszy od 1891 roku, wydawał kolejne tomy poetyckie, do 1924 roku powstało ich osiem.

Największą sławę przyniosły poecie trzy pierwsze tomy "Poezji". W tomie I (1891)dominowały akcenty społeczne, w tomie II i III przeważała tematyka filozoficzna. Obydwa tomy stały się wydarzeniami kulturalnymi.

Tom II (1894) uczynił Kazimierza Przerwę-Tetmajera poetą nurtu dekadenckiego. Zawierał utwory, w których dominowały uczucia znużenia, smutku, melancholii. Kazimierz Przerwa-Tetmajer głosił kult filozofii Schopenhauera i Nietzschego, interesował się aspektami religii Wschodu.

Miłość w wierszach

Kazimierz Przerwa-Tetmajer jest autorem śmiałych erotyków ("Lubię, kiedy kobieta ", "Ja, kiedy usta ku twym ustom chylę.."). W wierszach tych głosił pochwałę piękna cielesnego, przelotnej radości, jaką daje zaspokojenie zmysłów. Urzekały szczerością i bezpośredniością. Utwory te były swoistą rewolucją w dziejach polskiej liryki miłosnej.

Twórczość

W poezji Kazimierza Przerwy-Tetmajera widoczne jest uwielbienie dla sztuki, zachwyt przyrodą i legendami Tatr. Sztuka miała dla poety wartość absolutną, pozwalała zagłuszyć przygnębienie i zwątpienie. Ucieczką od życiowych problemów stała się natura. Przyrodę Kazimierz Przerwa-Tetmajer traktował bardzo malarsko, w sposób przypominający impresjonistów.

Spośród liryków tatrzańskich obok impresyjno - krajobrazowych wyróżniają się wiersze, w których poeta sięga do folkloru, do legendy góralskiej, osnute najczęściej wokół postaci Janosika.

Kazimierz Przerwa-Tetmajer zajmował się również twórczością prozatorską. W 1895 roku ukazało się opowiadanie "Ksiądz Piotr", w latach 1903-1910 powstały pisane gwarą góralską nowele, które weszły w skład zbioru zatytułowanego "Na skalnym Podhalu". Pierwsza powieść historyczno-chłopska " Legenda Tatr" powstała w 1912 roku.

W latach 1913-1917 opublikowana została kolejna Kazimierza Przerwy-Tetmajera powieść "Koniec epopei". Jest również autorem dramatów "Zawisza Czarny" (1901), "Rewolucja" (1906), "Judasz"(1917).