Nie-Boska komedia - stosunek Krasińskiego do rewolucji

Krasiński był bacznym obserwatorem życia społecznego. Przebieg Wielkiej Rewolucji Francuskiej uświadomił poecie złożony charakter ruchów rewolucyjnych, które skupiały różne elementy społeczne, z jednej strony manifestujące swoje niezadowolenie, a z drugiej formułujące programy i cele sprzeczne z podstawowymi założeniami rewolucji.

Autor wprowadził do obozu Pankracego grupę Przechrztów, pokazał, że jej cele rozmijają się z celami innych grup społecznych biorących udział w rewolucji. Grupa ta w " Nie-Boskiej komedii" dąży jedynie do obalenia chrześcijaństwa i wprowadzenia na to miejsce opartego na Talmudzie kultu hebrajskiego Jehowy. Krasiński pokazuje Przechrztów jako tych, którzy kręcą powrozy zarówno na obrońców krzyża, arystokrację, jak i na przedstawicieli rewolucji: " Powrozy i sztylety, kije i pałasze, rąk naszych dzieło,wydziecie na zatratę im - oni panów zabiją po błoniach -rozwieszą po ogrodach i borach - a my ich potem zabijem, powiesim. - Pogardzeni wstaną w gniewie swoim, w chwałę Jehowy się ustoją; słowo Jego dla nas zniszczeniem dla wszystkich". Pokazał w ten sposób wewnętrzne sprzeczności w obozie rewolucjonistów.