Tymczasem podstawowym czynnikiem branym pod uwagę powinny być własne zainteresowania oraz predyspozycje osobowościowe. Dla przykładu, nie każdy zostanie dobrym lekarzem nawet gdy będzie znał na wyrywki podręczniki medyczne, bo w tym zawodzie, oprócz wiedzy trzeba się jeszcze wykazać umiejętnością nawiązywania kontaktów z pacjentem i odpornością na stres.
Dlaczego tak istotne są zainteresowania? Z prostego powodu - gdy robimy coś by zaspokoić swoją naturalną ciekawość, traktujemy to jako przyjemność, a nie przykry obowiązek. Znalezienie odpowiedzi na pytanie jest nagrodą a proces uczenia przynosi satysfakcję.
Otaczający nas świat podlega zmianom, są one często bardzo dynamiczne i niemożliwe do przewidzenia. Podobnie jest z rynkiem pracy - trudno jest jednoznacznie stwierdzić, że dany zawód za pięć czy piętnaście lat będzie, lub też nie będzie, poszukiwany. Ta niepewność nie powinna być traktowana jako coś negatywnego - w tym samym stopniu co zagrożenie stanowić ona może bowiem szansę na rozwój.
Studia to nie tylko zdobywanie suchej wiedzy o faktach, ale również nabywanie umiejętności samodzielnego uczenia się, krytycznego myślenia i analizy, pozyskiwania informacji z różnych źródeł i tworzenia syntetycznych opracowań. Kierunki ścisłe i przyrodnicze dają narzędzia do zrozumienia i opisywania otaczającego nas świata, a z takim zapleczem o wiele łatwiej jest poradzić sobie w życiu, niezależnie od obranej ścieżki kariery zawodowej.