Jak naprawdę działa Międzynarodowy Komitet Olimpijski?

Międzynarodowy Komitet Olimpijski to instytucja, która zarządza ogromnymi imprezami i olbrzymimi pieniędzmi. Warto bliżej przyjrzeć się jego działalności.

Jak powstał Międzynarodowy Komitet Olimpijski?

Historia Międzynarodowego Komitetu Olimpijskiego sięga XIX wieku. 23 czerwca 1894 roku francuski baron Pierre de Coubertin postanowił wskrzesić inicjatywę szlachetnej, międzynarodowej rywalizacji sportowej. Założył MKOl, stał się jego przewodniczącym i tym samym został ojcem nowożytnego ruchu olimpijskiego.

Co oznacza flaga nowożytnej Olimpiady?

Baron de Coubertain jest również autorem olimpijskiej flagi przedstawiającej pięć kolorowych splecionych ze sobą kół, które miały symbolizować unię poszczególnych kontynentów.

Wspomniana kompozycja na fladze stanowi symbol olimpijski i podlega protekcji prawnej. W 1981 roku w afrykańskim mieście Nairobi został przyjęty "Traktat w sprawie ochrony symbolu olimpijskiego". Polska przyjęła, ratyfikowała i potwierdziła ten Traktat pod koniec lat 90-tych. Wspomniany akt w art. 1 stanowi, iż: "Każde państwo będące stroną niniejszego traktatu jest obowiązane () odmówić rejestracji lub unieważnić rejestrację jako znaku i zakazać, za pomocą właściwych środków, używania w celach handlowych, jako znaku lub innego oznaczenia, jakiegokolwiek oznaczenia składającego się z symbolu olimpijskiego lub zawierającego symbol olimpijski określony w Karcie Międzynarodowego Komitetu Olimpijskiego".

Jednakże przewidziano od tej reguły odstępstwo, gdyż dalej czytamy: "z wyjątkiem tych przypadków, gdy Międzynarodowy Komitet Olimpijski udzielił na to upoważnienia".

O Karcie Olimpijskiej

Karta Olimpijska to zbiór fundamentalnych zasad olimpizmu, artykułów oraz przepisów wykonawczych do artykułów przyjętych przez MKOl. Przedmiotem jej regulacji jest organizacja, działanie i funkcjonowanie Ruchu Olimpijskiego, jak również ustalanie warunków ceremoniału Igrzysk Olimpijskich.

Można wskazać 3 główne cele, którym służyć powinna Karta: ma mieć charakter konstytucyjny (ustanawianie podstawowych zasad olimpizmu i czuwanie nad ich przestrzeganiem), ma pełnić rolę statutu MKOl oraz określać ma zasadnicze i wzajemne obowiązki 3 głównych elementów Ruchu Olimpijskiego.

Są to następujące podmioty: wspominany już wyżej MKOl, Międzynarodowe Federacje i Narodowe Komitety Olimpijskie oraz Komitety Organizacyjne Igrzysk Olimpijskich. Warto również nadmienić, iż preambuła Karty wspomina Pierre'a de Coubertain jako autora ideowych podstaw nowożytnych Igrzysk Olimpijskich.

Zasady Olimpizmu

Podstawowe zasady olimpizmu to m. in. dążenie, aby sport służył harmonijnemu rozwojowi człowieka, propagowanie wizji miłującego pokój społeczeństwa, które szanuje ludzką godność. Ważnym stwierdzeniem jest tutaj zdanie, iż "uprawianie sportu jest prawem człowieka". Stąd wynika zasada, iż każdy musi mieć możliwość jego uprawiania bez jakiejkolwiek dyskryminacji, w duchu przyjaźni, solidarności i oczywiście fair play.

Poszanowanie tych zasad leży w gestii niezależnych organizacji sportowych, które mają za zadanie organizowanie, zarządzanie i administrowanie sportem. Przynależność do Ruchu Olimpijskiego wyklucza każda forma dyskryminacji w stosunku do kraju lub osoby czy to ze względu na rasę, poglądy polityczne, czy wyznanie religijne lub płeć, czy z jakiegokolwiek innego powodu.

W razie zaistnienia sporów kompetentny do ich rozstrzygania będzie wyłącznie Sąd Arbitrażowy ds. Sportu. Jest to międzynarodowy sąd, swoją siedzibę ma w Lozannie i jest najwyższą instancją, jeżeli chodzi o rozstrzyganie sporów w dziedzinie sportu. Pewną ciekawostką może być fakt, iż większość niedawno rozpatrywanych przez ten Sąd spraw dotyczyła opłat transferowych w piłce nożnej.

Kasa - czyli prawa transmisyjne

Pieniądze ze sprzedaży usług transmisyjnych stanowią główny dochód MKOl: zyski z transmisji wg programu na lata 2014, 2015 i 2016 to kwota sięgająca niemalże 4 miliardów dolarów! Nadawcy realizujący transmisje z Igrzysk są upoważnieni (wedle odpowiedniego uznania MKOl) do wykorzystania symbolu olimpijskiego, emblematów olimpijskich lub innych dóbr olimpijskich MKOl i Komitetów Organizacyjnych. Takie upoważnienie służy oczywiście promocji Igrzysk.

Przykładowo prawa do transmisji Igrzysk Olimpijskich w 2010 i 2012 roku MKOl sprzedał za 614 milionów euro Europejskiej Unii Nadawców, dalej jako: EBU (organizacji zrzeszającej publicznych nadawców radiowych i telewizyjnych). Umowa przewidywała, iż EBU będzie uprawniony odsprzedać prawa do transmisji 51 krajom europejskim. Warto również nadmienić, iż w 2008 roku wygasła trwająca 52 lata umowa o partnerstwie między MKOl i EBU. Tym samym o prawa do transmisji walczą od tego czasu płatne telewizje.

www.student.lex.pl