Urodził się w Czeladzi. Skończył Wydział Prawa i Administracji Uniwersytetu Śląskiego i uzyskał tam aplikację radcy prawnego. W 2011 roku obronił pracę doktorską na temat kwalifikacji pracowniczych w stosunku pracy. Dopóki nie poświęcił się polityce pracował jako adiunkt na UŚ. Wykładał również na uczelniach m.in. w Rumunii i Francji.
W 2002 związał się z Platformą Obywatelską i został radnym sejmiku miejskiego w Zabrzu. W następnych latach był tam wiceprzewodniczącym, a następnie przewodniczącym rady. Posłem został w 2011, kandydując z okręgu gliwickiego.
Ponad 60 razy reprezentował parlament w postępowaniach przed Trybunałem Konstytucyjnym dotyczących m.in. przepisów tzw. ustawy śmieciowej, podwyższenia wieku emerytalnego do 67. roku życia, zapisów ustawowych dotyczących uboju rytualnego, płatności za drugi kierunek studiów czy w sprawie kryteriów przyznawania świadczeń pielęgnacyjnych.
Od maja 2015 jest ministrem sprawiedliwości w rządzie Ewy Kopacz. Nominację dostał po dymisji Cezarego Grabarczyka. Premier jako zalety Budki podkreślała doświadczenie, a zarazem młody wiek (37 lat) ministra. Publicyści zarzucali natomiast, że jest postacią anonimową - miał o tym świadczyć fakt, że sama Kopacz przekręciła kiedyś jego imię na Borysław. Wybór Budki chwalił za to Jacek Żalek z Polski Razem (teraz Zjednoczona Prawica) jako "ucieczkę od partyjnego rozdania".