Karierę w krajowej polityce rozpoczął na dobre w 1991 r., kiedy jako prezes ugrupowania Unia Polityki Realnej został posłem na Sejm I kadencji. W kolejnych wyborach nie udało mu się uzyskać reelekcji. Po 1993 r. startował we wszystkich wyborach parlamentarnych, prezydenckich i do Parlamentu Europejskiego, a także w 2006 i 2010 r. na urząd prezydenta Warszawy. W 2011 r. utworzył partię Kongres Nowej Prawicy, która przyniosła mu pierwszy od 23 lat sukces wyborczy. W zeszłorocznych wyborach do Parlamentu Europejskiego jako lider Kongresu Nowej Prawicy w okręgu śląskim otrzymał mandat europosła.
W Parlamencie Europejskim zasiada od lipca 2014 r. jako poseł niezrzeszony. Pracuje w komisjach spraw zagranicznych oraz przemysłu, badań naukowych i energii. Nie przedstawił jeszcze żadnego sprawozdania. Europejscy deputowani zdążyli jednak poznać jego kontrowersyjne oblicze: za komentarz o czarnoskórych imigrantach wygłoszony podczas posiedzenia został publicznie skrytykowany przez przewodniczącego PE Martina Schulza.
W wyniku wewnątrzpartyjnych sporów w styczniu tego roku Korwin-Mikke został usunięty ze stanowiska prezesa KNP. Wystąpił z partii i 22 stycznia ogłosił zawiązanie nowego ugrupowania KORWiN.
Z wykształcenia magister filozofii, studiował również matematykę i prawo. W czasach PRL był aktywnym opozycjonistą, w latach 60. dwukrotnie aresztowany, a w stanie wojennym internowany. W latach 80. redagował czasopismo "Stańczyk" (podziemne pismo konserwatystów i liberałów). Jest założycielem tygodnika "Najwyższy czas", w którym publikuje do dziś. Znany również ze swojej pasji do brydża.