Zaćmienia Słońca w Biblii. "Słońce stało się czarne jak włosienny wór"

Zaćmienie Słońca w Biblii pojawia się często. Znajdujemy o nim wzmianki zarówno w Starym jak i Nowym Testamencie. Zaćmienie Słońca opisują prorocy, jest ono elementem apokaliptycznych wizji św. Jana. Wiadomo, że niektórzy z biblijnych autorów mogli zobaczyć zaćmienie na własne oczy.

Zaćmienie Słońca w Asyrii w 763 r. p.n.e. mogli widzieć prorocy Izajasz, Amos i Micheasz. Wysoce prawdopodobne jest, iż prorok Joel, żyjący pod koniec V w. p.n.e., doświadczył jednego z zaćmień w Azji Mniejszej - pisze Jerzy Kreiner, astronom z Uniwersytetu Pedagogicznego w Krakowie

Oto kilka biblijnych cytatów dot. zaćmienia Słońca i Księżyca.

- Słońce się zaćmi od samego wschodu i swoim blaskiem Księżyc nie zaświeci - czytamy w Księdze Izajasza.

- Zajdzie Słońce w południe i dzień świetlany zaciemnię ziemie - to Księga Amosa.

- Zajdzie słońce nad prorokami i zaćmi się dzień nad nimi - pisze prorok Micheasz.

- Słońce zmieni się w ciemność, a Księżyc w krew, gdy przyjdzie dzień Pański, dzień wielki i straszny - pisze prorok Joel.

Nowy Testament także zawiera wzmianki dotyczące zaćmień. - Słońce się zaćmi i Księżyc nie da swego blasku - pisze św. Marek. Z kolei św. Łukasz pisze - Będą znaki na Słońcu, Księżycu i gwiazdach.

- Słońce stało się czarne jak włosienny wór, a cały Księżyc stał się jak krew - pisze św. Jan w Apokalipsie.

Zaćmienie Słońca i zaćmienie księżyca jak widać były uważane za tajemnicze, budzące grozę zjawiska.