Zjawisko zanikania wspomnień z dzieciństwa jest nazywane amnezją dziecięcą. Do tej pory naukowcy uważali, że dopiero w wieku 3 - 4 lat mózg jest wystarczająco dobrze zorganizowany, by coś zapamiętać i dlatego nikt nie pamięta swoich pierwszych urodzin. Dzięki badaniom przeprowadzonym na myszach przez Katherine Akers, pracującą w Szpitalu Dzieci Chorych w Toronto, okazało się, że prawdopodobnie jest inaczej, a winien jest gwałtowny przyrost liczby neuronów.
Do lat 90. ubiegłego wieku uważano, że mózg człowieka nie jest w stanie się regenerować i neurony, z którymi się rodzimy, to nasz zapas na całe życie. Potem odkryto, że w mózgu - a konkretniej w hipokampach, czyli częściach mózgu odpowiedzialnych za pamięć długotrwałą i orientację przestrzenną - zachodzi produkcja nowych komórek nerwowych. Jest ona największa w kilku pierwszych latach życia, a potem gwałtownie spada.
Akers wraz ze swoim zespołem uczyła myszy reakcji na różne bodźce. Mysi mózg, chociaż mniej skomplikowany, jest zbliżony do ludzkiego. A dodatkowo na początku życia rozwija się podobnie do mózgów noworodków i małych dzieci. To czyni z myszy dobre obiekty do tego typu badań. W trakcie eksperymentu okazało się, że młode zwierzęta, w przeciwieństwie do dorosłych osobników, szybko zapominały wyuczonych reakcji na bodźce. Kiedy jednak badacze podali młodym myszom środki, które blokowały rozwój nowych neuronów, ich zdolność zapamiętywania znacznie się poprawiała.
Badacze z zespołu Akers wywnioskowali, że to właśnie tworzenie się nowych neuronów wymazywało wspomnienia z mózgów zwierząt. Możliwe, że dzieje się tak, ponieważ szybko powstająca sieć połączeń między nowymi neuronami uszkadza istniejące połączenia, powodując zanik istniejących do tego momentu wspomnień.
