Ustawa o Sądzie Najwyższym umożliwi wnoszenie skarg nadzwyczajnych do pięciu lat od wydania prawomocnego wyroku. W ciągu najbliższych trzech lat będzie można również złożyć skargę nadzwyczajną na wyroki prawomocne po 1997 roku. Możliwość złożenia takiej skargi posiada m. in. Prokurator Generalny, Rzecznik Praw Obywatelskich, Rzecznik Praw Dziecka, Rzecznik Praw Pacjenta, Prezes UOKiK czy Przewodniczący KNF.
Nowa ustawa o Sądzie Najwyższym zreformuje strukturę naczelnego organu polskiej władzy sądowniczej. Dotychczas organizacja SN opierała się na takich izbach jak Izba Cywilna, Izba Karna, oraz Izba Pracy, Ubezpieczeń Społecznych i Spraw Publicznych. Zmienione prawo wprowadzi również Izbę Dyscyplinarną oraz Izbę Kontroli Nadzwyczajnej i Spraw Publicznych. Sprawami Izby Wojskowej zajmie się Izba Karna.
Ustawa o Sądzie Najwyższym zakłada stworzenie Izby Dyscyplinarnej – jednostki z własnym budżetem i jednocześnie zależnej od ministra sprawiedliwości. Zasiadający w niej sędziowie będą zarabiać 40 proc. więcej niż członkowie pozostałych izb. Izba Dyscyplinarna zajmie się sprawami dyscyplinarnymi w sprawie osób wykonujących zawody prawnicze. Będą to wszyscy sędziowie, zarówno SN jak i sądów powszechnych, adwokaci i prokuratorzy, a także notariusze, komornicy i radcy prawni. Z kolei Izba Kontroli Nadzwyczajnej i Spraw Publicznych będzie zajmować się wnoszonymi skargami nadzwyczajnymi, a także protestami wyborczymi i koncesjami wydawanymi przez Krajową Radę Radiofonii i Telewizji. W obu izbach oprócz sędziów będą orzekać również ławnicy, których Senat w głosowaniu tajnym wybierze na czteroletnią kadencję.
W ciągu trzech miesięcy od wejścia w życie ustawy wszyscy sędziowie SN powyżej 65. roku życia mają przejść w stan spoczynku – chyba, że złożą u prezydenta wniosek o przedłużenie pracy. Dla kobiet pracujących jako sędziowie przejście w stan spoczynku będzie możliwe po 60. roku życia.