Pochodzące z XVII wieku cmentarzysko we wsi Pień (woj. kujawsko-pomorskie) to miejsce spoczynku m.in. słynnej "wampirki z Pnia". Odkrytą rok temu kobietę pochowano z sierpem na szyi i kłódką zamkniętą na palcu stopy. Podczas lipcowych prac ratowniczych przeprowadzanych celem uchronienia cennego historycznie miejsca przed zniszczeniem, odkryto kolejne groby wskazujące na nietypowy rodzaj pochówku.
Wstrząsający sposób pochówku małego dziecka. Było skierowane twarzą w dół
1,5 m - mniej więcej tyle dzieli mogiły "wampirki z Pnia" i tajemniczego dziecka odkrytego niedawno przez archeologów. Wiek zmarłego oszacowano na od pięciu do siedmiu lat. Upiorność pochówku małoletniego przejawia się w sposobie, w jaki ciało zostało złożone w grobie. Celem ułożenia dziecka twarzą do ziemi było to, by "nie szkodziło żywym".
W pierwszej warstwie ziemi badacze natrafili na trójkątną kłódkę, która najprawdopodobniej została założona na palec u stopy chowanego dziecka. - Kłódka pod stopą symbolizuje zamknięcie etapu życia i ma zabezpieczać przed powrotem zmarłego, czego się zapewne obawiano. Takie praktyki wywodziły się z wierzeń ludowych i bywają określane jako antywampiryczne, co nie do końca jest trafne, ponieważ pojęcie wampira pojawiło się historycznie później, niż datujemy pochówki w Pniu - wyjaśnił w rozmowie z serwisem PAP Nauka w Polsce kierownik badań dr hab. Dariusz Poliński, prof. UMK.
W pobliżu grobu tajemniczego dziecka badacze znaleźli również jamę ze szczątkami trójki dzieci. Naukowców zainteresował ujawniony w niej fragment szczęki zabarwionej na zielono. Może ona wskazywać na to, że za życia zmarły był leczony poprzez przyjmowanie barwiącej substancji. Na cmentarzysku ujawniono także kości kobiety w 24. tygodniu ciąży. W grobowcu wykonanym w nietypowej, bo zbitej i bogatej w kamienie ziemi zachowały się szczątki płodu.
Pochówek antywampiryczny w Polsce i na świecie. Nie zawsze obawiano się Wampirów
Pochówki antywampiryczne charakteryzują się m.in. układaniem zmarłego w pozycji embrionalnej, krępowaniem ciała sznurami i przebijaniem klatki piersiowej ostrym przedmiotem. Aby uniemożliwić chowanej osobie wydostanie się w niektórych regionach świata nad grobem montowano specjalne klatki. Pochówek antywampiryczny stosowano nie tylko wobec osób, które podejrzewano o bycie istotą nadnaturalną. W Polsce ten specyficzny sposób grzebania zmarłych odnosił się przede wszystkim do osób chorych i wykluczonych, których zachowania budziły strach i odrazę wśród okolicznych mieszkańców.
