Paweł Smoleński w latach 80. współpracował z pismami drugiego obiegu, w 1989 r. zawodowo związał się z "Gazetą Wyborczą". Był autorem m.in. słynnej publikacji "Ustawa za łapówkę, czyli przychodzi Rywin do Michnika" z grudnia 2002 r.
Smoleński był autorem takich publikacji jak m.in.: "Pokolenie kryzysu" (1989 r.), "Salon Patriotów" (199 r.4), "Opowieści amerykańskie" (1997 r.), "Irak. Piekło w raju" (2004 r.), "Arab strzela, Żyd się cieszy" (2012 r.), "Bałagan. Alfabet Izraelski" (2012 r.), "Zielone migdały, czyli po co światu Kurdowie" (2016 r.), "Królowe Mogadiszu" (2018 r.) i "Wnuki Jozuego" (2019 r.).
Paweł Smoleński nie żyje
W 2006 r. za książkę "Izrael już nie frunie" otrzymał Nagrodę im. Beaty Pawlak. W 2018 r. nominowano go do Nagrody Historycznej im. Kazimierza Moczarskiego za książkę "Syrop z piołunu". Był laureatem m.in. Nagrody im. Kurta Schorka, Nagrody Pojednania Polsko-Ukraińskiego oraz Nagrody Premio Kapuściński. W 2012 r. Paweł Smoleński został odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski.
"Paweł w historii Polski zapisał piękną kartę. Współtworzył 'Gazetę Wyborczą', był autorem wielu fundamentalnych tekstów i kilkunastu reporterskich książek. Dziennikarzem był zaś na całego. Nie oszczędzał siebie, nie oszczędzał redaktorów (oj, nie), czytelnikom też nie odpuszczał. Pisał co widział i co wiedział, tak by ludźmi potrząsnąć, a nie po to, by czytało im się miło i przyjemnie" - tak Pawła Smoleńskiego wspomina na łamach "Gazety Wyborczej" Bartosz T. Wieliński.
***
Porannej Rozmowy i Zielonego Poranka możecie słuchać też w wersji audio w dużych serwisach streamingowych, np. tu:
