Kim jest "dziabko"? To rodzic naszego rodzica, ale jest osobą niebinarną

Jeśli osoba niebinarna ma dziecko, może być dla niego rodzicem. A co z rodzicem rodzica? Grupa ekspertów, zajmujących się językiem neutralnym, zaproponowała słowo "dziabko".

Słownik Empatyczny Języka Polskiego, Rada Języka Neutralnego i Słownik Neutratywów Języka Polskiego zaproponowały w ubiegłym roku słowo "dziabko". Dziabko, czyli niebinarny odpowiednik babci i dziadka, czy też niebinarna osoba, będąca rodzicem naszego rodzica.

Eksperci zaproponowali też obchodzenie Dnia Dziabka po Dniu Babci i Dniu Dziadka - 23 stycznia.

Przypomnijmy, osoba niebinarna to taka osoba, której płeć nie wpisuje się w binarny podział na kobiety i mężczyzn. Może znajdować się na spektrum pomiędzy obiema kategoriami kobieta-mężczyzna, może mieć płynną tożsamość płciową (genderfluid), może nie identyfikować się też z żadną płcią.

Osoba transpłciowa z kolei to osoba, której płeć nie jest zgodna z oznaczeniem przypisanym przy narodzinach.

Chcesz być sojusznikiem osób trans i niebinarnych? Oto kilka zasad:

  • Stosuj preferowane przez nie formy osobowe. Jeśli nie wiesz, jakimi zaimkami zwracać się do osoby, z którą rozmawiasz, po prostu zapytaj - "jak się do ciebie zwracać?", "jakich używasz zaimków?". To nie jest niegrzeczne. Po usłyszeniu odpowiedzi po prostu się do niej stosuj. Celowe misgenderowanie jest formą przemocy.
  • Nie pytaj osoby transpłciowej o jej deadname (imię nadane przy narodzinach). Wspominanie go może przywoływać traumatyczne wspomnienia. Tym bardziej nie określaj tego imienia mianem "prawdziwego". To właśnie imię, którym przedstawia się osoba, jest tym prawdziwym, nie odwrotnie.
  • Pamiętaj, że ekspresja płciowa bazuje na stereotypach. Dlatego można spotkać na przykład mężczyznę o "kobiecej" ekspresji i "kobiecych" ruchach, kobietę z "męskim" głosem, osobę niebinarną w "kobiecym" stroju. Wynika to na przykład z fizycznych cech, których dana osoba nie jest w stanie zmienić (na przykład wzrost), braku możliwości wyrażania ekspresji zgodnie z tożsamością (na przykład w otoczeniu, w którym wiąże się to z niebezpieczeństwem) lub ze świadomej zabawy konwencją płci.
  • Przeczytaj poradnik Gazeta.pl "Jak pisać o osobach LGBT+".
Więcej o: