Mówi się o nich "latające kleszcze", jednak kleszczami nie są. Strzyżaki jelenie są jednak podobne do tych pajęczaków, bo tak samo żywią się krwią, są jajożyworodne oraz pozostają na zewnątrz organizmu ich żywiciela. Istotne różnice pomiędzy nimi a kleszczami przedstawiono niegdyś na profilu facebookowym Lasów Państwowych:
Strzyżaki występują zazwyczaj w strefie klimatu umiarkowanego, m.in. w Europie, na Syberii, w Ameryce Północnej oraz na północy Chin. Długość ciała tego owada wynosi od 5 do 6 mm. Podobnej długości są ich skrzydełka, które zostają odrzucane po przywarciu strzyżaka do żywiciela.
Owady te zamieszkują głównie lasy, gdzie widywane są najczęściej między czerwcem a wrześniem (w przypadku ciepłej jesieni - widywane są nawet do października bądź listopada). Do ich głównych żywicieli należą jelenie, sarny, łosie czy borsuki. Strzyżaki nie tylko żerują na zwierzętach, ale też kopulują na nich i składają jaja. Nie rozmnażają się na ludziach, jednak mogą ukąsić człowieka, którego zazwyczaj atakują chmarami.
)
Czym objawia się ukąszenie przez strzyżaka?
Miejsce ukąszenia przez "latającego kleszcza" początkowo jest słabo widoczne i tylko swędzi. W ciągu kolejnych dni twardnieje i zaczyna boleć. Taki obrzęk może utrzymywać się przez 2-3 tygodnie. Ukąszenie strzyżaka jeleniego może wywołać reakcję alergiczną z rumieniem, który pozostanie na skórze od kilku tygodni, do nawet kilku miesięcy.
Czy wobec tego spotkanie ze strzyżakiem jest niebezpieczne? "Nie ma co panikować, są w lasach od zawsze tak samo jak komary czy meszki i choć potrafią być uciążliwe, nie warto z ich powodu rezygnować z wypraw do lasu" - zapewniali leśnicy we wspomnianym poście. Podkreślili też, że w kontakcie ze strzyżakiem nie można zarazić się boreliozą.
Sposobem na ochronę przed tymi owadami, często pojawiającym się w różnych źródłach, jest wybieranie jasnej odzieży na wyprawę do lasu. Strzyżaki zwykły bowiem atakować ofiary ciemno ubarwione. Atak może utrudnić im także ubranie wykonane ze śliskiego materiału.
