Około godzin 15:30 rozpocznie się pogrzeb na Powązkach Wojskowych. Jan Lityński zostanie pochowany obok innych znanych działaczy opozycyjnych - Jacka Kuronia, Bronisława Geremka i Henryka Wujca. Jan Lityński utonął 21 lutego w Narwi w okolicach Pułtuska, gdy próbował uratować psa, pod którym wcześniej załamał się lód. Straż znalazła jego ciało sześć dni później. Miał 75 lat.
Podczas uroczystości w kościele wystawiono zdjęcie Jana Lityńskiego z jego dwoma ukochanymi psami. Z uwagi na obostrzenia pandemiczne w mszy pogrzebowej w intencji Jana Lityńskiego będą mogli wziąć wyłącznie najbliżsi działacza "Solidarności". Jest ona jednak transmitowana w internecie na stronie kościoła Środowisk Twórczych na Youtube.
Mszę w intencji pamięci Lityńskiego poprowadził ksiądz Andrzej Luter. - Byłeś, Janku człowiekiem o cudownej wrażliwości. Teraz spoczniesz na Powązkach Wojskowych obok swoich kolegów - Henryka Wujca, Jacka Kuronia czy Leszka Kołakowskiego - mówił. - Jesteśmy tutaj, aby go pożegnać. Dla wielu z nas jest to także okazja, żeby podziękować mu za to, że z nami był. (...) A także za jego wrażliwość na losy ludzi i na losy stworzenia - wskazywał, cytowany przez "Wyborczą Warszawa".
Według wcześniejszych informacji medialnych Jan Lityński miał zostać pośmiertnie odznaczony Orderem Orła Białego, ale nie zgodziła się na to jego rodzina.
Lityńskiego żegnał m.in. były prezydent Bronisław Komorowski - podaje Onet. - Janka poznałem w celi aresztu śledczego w Pałacu Mostowskich w drugiej połowie lat 70. Pamiętam tę chwilę do dzisiaj. Jest ona ważna, uzmysłowiła mi jak długą drogę przeszliśmy - powiedział Komorowski. Mówił, że "dzielności Janka towarzyszyła mądrość" i "pozwalała ona służyć dobrze ojczyźnie".
Drugim wspomnieniem i - jak stwierdził były prezydent - "klamrą zamykającą znajomość" była wspólna podróż i "cieszenie się wolną Ukrainą". - Chwile radości, że ta wolność przekroczyła granice Polski, to w jakiejś mierze puenta życia Janka, człowieka dla polskiej wolności niezwykle zasłużonego - powiedział.
Jan Lityński urodził się w 1946 roku w Warszawie, w 1968 roku uczestniczył w protestach po zdjęciu "Dziadów" Adama Mickiewicza w reżyserii Kazimierza Dejmka z repertuaru Teatru Narodowego. Za udział w studenckich protestach został relegowany ze studiów, 12 marca 1968 aresztowany, skazany wyrokiem sądu na 2,5 roku więzienia, w 1969 roku zwolniony na mocy amnestii.
W 1976 roku brał udział w akcji pomocy dla represjonowanych robotników Ursusa i Radomia. Był współzałożycielem, autorem i redaktorem niezależnych pism: "Biuletynu Informacyjnego" KOR/KSS KOR, "Robotnika" i kwartalnika politycznego "Krytyka". Od 1977 roku działał w KOR.
W 1980 roku objął funkcję doradcy władz "Solidarności". W stanie wojennym został internowany do września 1982, następnie aresztowany. Od 1984 roku działał w podziemiu jako członek Regionalnej Komisji Wykonawczej NSZZ "S" regionu Mazowsze. Uczestniczył w obradach Okrągłego Stołu.
Po 1989 roku był posłem trzech kadencji, w latach 2010 - 2015 był doradcą prezydenta. W 2006 roku został odznaczony Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski.