Wojciech Borowik w okresie PRL był działaczem opozycyjnym. Współpracował z KOR, wstąpił również do "Solidarności" i Niezależnego Zrzeszenia Studentów. Był internowany w stanie wojennym, później działał także w Ruchu Obywatelskim Akcja Demokratyczna.
Był jednym z założycieli Unii Pracy. W wyborach parlamentarnych w 1993 r. uzyskał poselski mandat. Do Sejmu kandydował również w 1997 r. (wówczas jednak Unia Pracy nie przekroczyła progu wyborczego), a także w 2001 r.
W latach 2002-2004 był wiceprezesem Głównego Urzędu Statystycznego, później stanął także na czele Stowarzyszenia Wolnego Słowa. W 2008 r. został odznaczony Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski, a siedem lat później Krzyżem Wolności i Solidarności.
"Brakuje mi siły"
Wojciech Borowik od kilku tygodni zmagał się z chorobą COVID-19. "Walczę z podstępnymi i ciężkimi dolegliwościami. Nikomu nie życzę takich doświadczeń! (...) Jeżeli ktoś lekceważy zasady obowiązujące w stanie epidemii - szkodzi nam wszystkim, nie sobie! Każda taka osoba powinna mieć świadomość, że bierze na swoje sumienie cierpienie, a nawet śmierć wielu ludzi! Ponieważ sam ciężko przechodzę chorobę, wiem o czym piszę!" - napisał Borowik w mediach społecznościowych 6 grudnia.
12 grudnia napisał z kolei, że "z dnia na dzień, z godziny na godzinę stracił możliwość ruszenia ręką czy nogą". "Utrzymanie telefonu w dłoni choć przez moment to istny cud. Walka o tlen niesłychanie wyczerpująca i stresująca. Od wczoraj rano jestem pod wspaniałą opieką medyków ze Szpitala MSWiA. Bardzo dziękuję wszystkim za wsparcie i pamięć oraz proszę o wybaczenie, że nie odpowiadam na maile i telefony. Po prostu brakuje mi siły" - relacjonował.
Jak napisała we wtorek nad ranem w mediach społecznościowych posłanka KO Barbara Nowacka, przyczyną śmierci Wojciecha Borowika było właśnie zakażenie koronawirusem. "Kilka tygodni temu napisał "Basiu, w Sejmie noście maseczki, nawet podczas konferencji prasowych... w kontrze do ludzi władzy. (...)" - wspominała Nowacka.
