Z informacji podanych przez "Wyborczą" wynika, że przyczyną śmierci Marcina Króla nie był koronawirus. Profesor i wybitny filozof miał 76 lat.
Marcin Król w 1972 roku ukończył studia na Wydziale Socjologii i Filozofii Uniwersytetu Warszawskiego. Później uzyskał stopnie naukowe - najpierw doktora, a później też doktora habilitowanego. W 1999 roku otrzymał tytuł naukowy profesora nauk humanistycznych.
W latach 70. Pracował w Polskiej Akademii Nauk. Związany był też Uniwersytetem Warszawskim, gdzie w latach 1996-2002 pełnił funkcję dziekana Wydziału Stosowanych Nauk Społecznych i Resocjalizacji. Jako wykładowca pracował także na wydziale dziennikarstwa Uniwersytetu Marii Curie- Skłodowskiej w Lublinie.
Znany był również z działalności opozycyjnej. W 1968 roku brał udział w protestach marcowych, z powodu których przez kilka miesięcy był więziony. W 1975 roku sygnował List 59, który stanowił protest przeciwko zmianom w Konstytucji PRL. Trzy lata później założył opozycyjne pismo "Res Publica", w którym był również redaktorem naczelnym. Publikował też w paryskiej "Kulturze".
W czasie wydarzeń sierpniowych w 1980 roku był sygnatariuszem apelu skierowanego do władz komunistycznych przez 64 naukowców, którzy zachęcali do podjęcia dialogu ze strajkującymi robotnikami. Na początku lat 80. profesor Marcin Król był doradcą Regionu Mazowsze "Solidarności". Był też członkiem Komitetu Obywatelskiego przy Lechu Wałęsie i uczestnikiem obrad Okrągłego Stołu - brał udział w pracach zespołu ds. reform politycznych i podzespołu ds. środków masowego przekazu.
W 2000 roku zaczął pisać felietony dla "Tygodnika Powszechnego". Był też przewodniczącym rady Fundacji im. Stefana Batorego. W 2011 roku został odznaczony przez prezydenta Bronisława Komorowskiego Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski za wybitne zasługi dla przemian demokratycznych w Polsce oraz za znaczące osiągnięcia w działalności publicznej i społecznej.