Kolejne badania pokazują, że problem zanieczyszczenia środowiska mikroplastikiem - czyli drobnymi fragmentami tworzyw sztucznych - jest globalny i ma wielką skalę. Wiadomo, że tony śmieci w oceanach rozpadają się na mikroplastik, a przez zjadające go zwierzęta trafia do łańcucha pokarmowego. Według najnowszych badań trafia też na ląd - cząstki plastiku odkryto w wiele kilometrów od wybrzeża, w dziewiczych partiach Pirenejów.
Można zatem spodziewać się, że jest obecny także w miastach. Teraz potwierdzili to naukowcy z Małopolski. Przeprowadzone przez nich badanie potwierdziło, że w powietrzu w Krakowie - gdzie bardzo dużym problemem jest smog - znajdują się też cząstki mikroplastiku. Wyniki badania opublikowano w czasopiśmie naukowym "Aura".
Jak podaje TVP Kraków, stwierdzona w powietrzu ilość mikroplastiku była "zaskakująco duża". Były to cząstki o różnej wielkości, w formie bryłek i włókien, bezbarwne i kolorowe. Badanie przeprowadzono na dachu budynku Uniwersytetu Pedagogicznego w Krakowie.
Naukowcy mówią, że to dopiero wstępne badanie, które pozwoliło stwierdzić, ze w powietrzu w Krakowie występuje zanieczyszczenie mikroplastikiem. Teraz potrzebne będą kolejne badania, by zdobyć bardziej szczegółowe informacje.
Co plastik robi z naszym zdrowiem? Na razie nie wiemy
Wraz z wodą, jedzeniem i powietrzem fragmenty tworzyw sztucznych trafiają do naszych organizmów. Według szacunków naukowców tylko w ciągu tygodnia może to być nawet pięć gramów plastiku, czyli tyle, ile waży karta kredytowa.
Dopiero poznajemy skalę problemu i na razie nie ma wystarczająco wiele badań, by stwierdzić, czy plastik w organizmie ma wpływ na zdrowie. Możliwe, że przechodzi on przez nasze ciało, m.in. przez układ pokarmowy i wydostaje się, nie czyniąc szkód. Jednak niewykluczone, że odkłada się w organizmie. Poza tym może stwarzać inne zagrożenia. Tworzywa mające kontakt z żywnością są bezpieczne, jednak inne typy plastiku mogą zawierać toksyczne substancje lub absorbować je ze środowiska.
Mikroplastik nie pochodzi jedynie z rozpadających się na drobne fragmenty odpadów. Jego źródłem mogą być jakiekolwiek przedmioty z tworzyw sztucznych. Trafia on np. do wody podczas prania tkanin syntetycznych.
