Papież Franciszek przyjął na audiencji prefekta Kongregacji Spraw Kanonizacyjnych i wyraził zgodę na wydanie dekretu o męczeństwie rodziny Ulmów. Została ona zamordowana przez hitlerowców w 1944 roku za ukrywanie Żydów. Wcześniej donos na nich prawdopodobnie złożył policjant z Łańcuta.
Rodzina Ulmów - Wiktoria, Józef i ich siedmioro dzieci, w tym jedno nienarodzone - została zamordowana w Markowej w marcu 1944 roku. Wiktoria Ulma w chwili śmierci była w zaawansowanej ciąży. Rodzina przez ponad półtora roku ukrywała ośmioro żydowskich sąsiadów, rodzinę Goldmanów.
Ich proces beatyfikacyjny rozpoczął się 19 lat temu. Od ponad pięciu lat toczy się w Watykanie. Decyzja papieża oznacza, że wraz z rodzicami beatyfikowane zostaną również ich dzieci. Jak się oczekuje, beatyfikacja rodziny Ulmów odbędzie się w przyszłym roku na terenie archidiecezji przemyskiej.
13 września 1995 r. Instytut Yad Vashem w Jerozolimie uhonorował pośmiertnie Józefa i Wiktorię Ulmów tytułem Sprawiedliwych wśród Narodów Świata. Prezydent RP Lech Kaczyński odznaczył ich w 2010 r. Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski. W 2016 r. w Markowej otwarto muzeum ich imienia, które poświęcone jest wszystkim Polakom ratującym Żydów w czasie Zagłady.
Od 2018 r. w rocznicę tragicznych wydarzeń w Markowej - 24 marca - decyzją prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej, obchodzony jest Narodowy Dzień Pamięci Polaków ratujących Żydów pod okupacją niemiecką.
W badania nad zbrodnią z 24 marca 1944 szczególnie zaangażowany był dr Mateusz Szpytma, z którego inicjatywy w 2004 r. odsłonięto w Markowej pomnik, a w latach 2008-2016 powstawało Muzeum Polaków ratujących Żydów im. Rodziny Ulmów.
Papież Franciszek uznał dekret o heroiczności cnót księży Aleksandra Woźnego i Ignacego Posadzego. Dekret jest oficjalnym orzeczeniem Kościoła, że cieszą się oni sławą świętości i heroiczności cnót. Do ukończenia ich procesu beatyfikacyjnego potrzebny jest jeszcze cud za ich wstawiennictwem.
Aleksander Woźny urodził się 25 czerwca 1910 roku w Uzarzewie koło Poznania. Święcenia kapłańskie otrzymał w 1933 roku. W 1940 roku został aresztowany przez niemiecką żandarmerię. Przez pięć lat był więziony w obozach koncentracyjnych w Buchenwaldzie i w Dachau. W 1950 roku po streszczeniu z ambony listu pasterskiego polskiego episkopatu, na którego odczytanie nie zgodziły się ówczesne władze, został aresztowany i trafił do więzienia na dziesięć miesięcy. Był wieloletnim proboszczem parafii św. Jana Kantego w Poznaniu. Jego proces beatyfikacyjny rozpoczął się w 2004 roku.
Ignacy Posadzy to współzałożyciel Towarzystwa Chrystusowego dla Polonii Zagranicznej. W 1921 roku przyjął święcenia kapłańskie. W latach 20. XX wieku zapoznawał się z sytuacją społeczno-ekonomiczną, rodzinną i religijną środowisk emigracyjnych. W 1923 roku przebywał w Saksonii i Bawarii, w 1924 roku - w Hesji, a w 1926 roku wyjechał do Danii. W 1928 roku odwiedził polskie ośrodki w Rumunii, a w roku 1929 wizytował skupiska polonijne w Brazylii, Urugwaju i Argentynie. W 1932 roku kardynał Hlond powierzył mu zorganizowanie męskiego zgromadzenia zakonnego - Towarzystwa Chrystusowego dla Wychodźców - obecnie Towarzystwa Chrystusowego dla Polonii Zagranicznej. W 1933 roku został mianowany przełożonym generalnym. Urząd ten pełnił do 1968 roku. Zmarł w 1984 roku.