Ostatnie pogrzeby państwowe miały miejsce w 1952 roku po śmierci ojca Elżbiety II - króla Jerzego VI oraz w 1965 roku po śmierci byłego premiera Wielkiej Brytanii Winston Churchila. Inne, najważniejsze pogrzeby w rodzinie królewskiej: męża Elżbiety II - księcia Filipa, jej matki - Elżbiety Bowes-Lyon czy księżnej Diany - miały charakter ceremonialny. Na prośbę księżniczki Małgorzaty, siostry Elżbiety II, jej pogrzeb miał charakter prywatny, a jej ciało - co rzadkie w monarchii - zostało skremowane.
W poniedziałek 19 września odbywają się uroczystości pogrzebowe Elżbiety II i jest to pierwszy od 1965 roku pogrzeb państwowy w Wielkiej Brytanii. Czym się wyróżnia od pogrzebu ceremonialnego?
Najbardziej widoczną różnicą w pogrzebie państwowym jest to, że ciało ze zmarłym ustawione jest na lawecie armaty, która ciągnięta jest przez marynarzy. W przypadku pogrzebu ceremonialnego trumna ciągnięta jest przez konie.
Przeczytaj więcej aktualnych informacji na stronie głównej Gazeta.pl.
Kolejną różnicą jest to, że organizacją pogrzebu państwowego zajmuje się lord marszałek, który jest jednym z dziewięciu pełniących obecnie głównie funkcje ceremonialne wielkich urzędników państwowych. Pogrzeb ceremonialny organizuje lord szambelan, będący najwyższym urzędnikiem na dworze królewskim.
Laweta, którą przewożona jest trumna, pochodzi z końca XIX wieku. Królowa Wiktoria uczestnicząc w pogrzebie króla Belgii Leopolda I zażyczyła sobie, by laweta były wykorzystywana także podczas uroczystości państwowych w Wielkiej Brytanii. Laweta do pogrzebów państwowych nigdy nie była używana w działaniach zbrojnych.
Sposób przebiegu pogrzebów państwowych został w dużej mierze określony wytycznymi spisanymi przez królową Wiktorię. To właśnie ona określiła szczegółowo kwestie swojego pogrzebu. Od 1901 roku wprowadzono niewielkie modyfikacje, jednak kluczowa rola sił zbrojnych, nie została zmieniona.