Katedra Notre Dame w Paryżu to jeden z najsłynniejszych zabytków Francji i jedna z najbardziej znanych katedr na całym świecie. Rocznie odwiedza ją ok. 12 milionów turystów. Swoją sławę zawdzięcza m.in. twórczości francuskiego pisarza Victora Hugo, przede wszystkim zaś jego powieści "Katedra Najświętszej Marii Panny w Paryżu", którą wielu Polaków zna pod tytułem "Dzwonnik z Notre Dame".
Katedra Notre Dame w Paryżu to kościół wzniesiony w stylu gotyckim. Kamień węgielny pod budowę tego kościoła miał położyć w 1163 roku przebywający na wygnaniu we Francji papież Aleksander III. Budowa Notre Dame trwała blisko 200 lat, a za datę jej ukończenia przyjmuje się rok 1345. Katedra ta została wzniesiona na wyspie na Sekwanie, zwanej Île de la Cité, w miejscu, gdzie wcześniej stały dwa kościoły zbudowane jeszcze w IX, prawdopodobnie na śladach świątyń pogańskich.
Charakterystyczne dla kościoła Notre Dame są m.in. dwie nieidentyczne wieże (taki przywilej przysługiwał w średniowieczu tylko arcybiskupstwom, a Paryż został podniesiony do tej rangi dopiero w 1622) oraz duża rozeta, którą umieszczono nad środkowym portalem i która rozświetla wnętrze budynku.
Katedra Notre Dame jest dla Francuzów ważna m.in. dlatego, że była świadkiem wielu wydarzeń historycznych. Było to miejsce koronacji wielu królów i cesarzy, m.in. Napoleona Bonaparte w grudniu 1804 roku. Olbrzymia gotycka świątynia "widziała" także Rewolucję Francuską, która wybuchła w 1789, a w czasie której Notre Dame nazywano "Świątynią Rozumu".
Notre Dame jest także ważna dla francuskiej kultury i sztuki. Inspirowała wielu pisarzy i malarzy, a także muzyków. Poza wspomnianym już Victorem Hugo pisali o niej m.in. Honoré de Balzac, Gérard de Nerval i Patrick Grainville, a na obrazach uwiecznili ją tacy artyści jak Jacques-Louis David, Eugène Delacroix, Henri Matisse oraz Marc Chagall. Z katedrą Notre Dame związana była także grupa kompozytorów nazywana szkołą Notre Dame lub szkołą paryską.