Nadia Pietrowa, podobnie jak Kuzniecowa - poprzednia rywalka Radwańskiej - pochodzi z rodziny sportowców. Rodzice Pietrowej są trenerami lekkoatletyki. Matka była mistrzynią olimpijską w sztafecie na 400 m w Montrealu, ojciec z kolei swego czasu odnosił sukcesy w rzucie młotem.
Numer 14. światowego rankingu pierwsze turniejowe punkty zdobyła w wieku 14 lat na turniejach z cyklu ITF. W profesjonalnych turniejach WTA występy rozpoczynała w 1998 roku... w Warszawie na J&S Cup, a także w sopockim Prokom Open.
W 2000 roku zamykała pierwszą pięćdziesiątkę najlepszych tenisistek świata. Pierwszy duży sukces odniosła w 2003 roku. Wówczas dotarła do półfinału Rolanda Garrosa, po drodze zwyciężając ówczesną numer jeden Monicę Seles, a także Jennifer Capriati. Awans do finału przegrała z Kim Clijsters. Swoim występem zapisała się w historii turnieju jako trzecia zawodniczka, która z tak niskim rankingiem awansowała do półfinału.
Później było już tylko lepiej. W 2006 roku po zwycięstwach na turniejach w Amelia Island, Charleston, Berlinie, Stuttgarcie sezon skończyła jako trzecia rakieta świata. Słabsza forma przyszła w minionym roku. Po raz pierwszy od 2004 roku nie zmieściła się w pierwszej 10. rankingu.
Zwycięstwa w singlu
2007 - Paryż [hala]
2006 - Doha, Amelia Island, Charleston, Berlin, Stuttgart
2005 - Linz
1998 - ITF/Makarska, ITF/Hvar, ITF/Dubrownik
1997 - ITF/Tbilisi
Finalistka
2007 - Amelia Island, Los Angeles
2006 - Moskwa, Linz
2005 - Berlin, Bangkok
2004 - Gold Coast
2003 - Linz
Z Makarową trudniej?
O Makarowej wiadomo niewiele. Obecnie zajmuje 110. miejsce w światowym rankingu, najwyższa jej lokata to 105 pozycja. Wygrała do tej pory dwa turnieje WTA. W 2007 roku dotarła do trzeciej rundy Australian Open. Makarowa to rówieśniczka Radwańskiej. Z psychologicznego punktu widzenia to trudniejszy przeciwnik niż Pietrowa.
