Przeciwko siostrze Marie Theopiście świadczyło ponad 20 świadków. Opowiadali, że w maju 1994 r., gdy w Ruandzie bojówki Hutu dokonywały makabrycznych rzezi Tutsich (w sto dni zginęło prawie milion ludzi), zakonnica, która pracowała wtedy w Butare, wyprowadzała ze szpitala pacjentów Tutsich i oddawała ich w ręce czekających przed bramą bojówek.
Sama odłączała chorych Tutsich od kroplówek i innych urządzeń podtrzymujących czynności życiowe. Odmawiała też posiłków pacjentom Tutsim. Podczas rzezi w 1994 r. w Butrare zginęło ponad 100 tys. ludzi.
Siostra Marie Theopista jest pierwszą zakonnicą skazaną w Ruandzie za ludobójstwo. W 2001 r. dwie inne ruandyjskie zakonnice zostały skazane na więzienie przez sąd w Belgii. Wśród oskarżonych o ludobójstwo i czekających na proces przed Międzynarodowym Trybunałem w Aruszy w Tanzanii znajduje się też katolicki ksiądz.
Winnych zbrodni z 1994 r. sądzą co najmniej cztery rodzaje sądów - Międzynarodowy Trybunał z Aruszy powołany przez ONZ, sądy zagraniczne (jak w Belgii), sądy karne w Ruandzie, a także powołane przez ruandyjski rząd tradycyjne sądy wioskowe - "gacaca".
