Dziennik opiera się na aktach powojennego procesu. W 1947 r. do warszawskiej prokuratury zgłosiła się Leokadia Sarnowska, która w czasie wojny pomagała Żydom. Zeznała, że w 1943 r. Janusz (dziś używa imienia Jan) Kobylański obiecał żydowskiej rodzinie Szenkerów wyrobienie fałszywych dokumentów - za wysoką opłatą. Słowa nie dotrzymał, a w kryjówce Szenkerów pojawili się gestapowcy. Żydów zabrano do getta. Według Sarnowskiej Niemcy mieli kartkę z notatkami Kobylańskiego. Później Kobylański miał domagać się od Sarnowskiej kosztowności i pieniędzy, grożąc, że wyda ją gestapo. Sprawę zamknięto w 1954 r., bo Kobylański (znikł w czasie wojny) nie został odnaleziony.
Tydzień temu Kobylański poparł pomysł tworzonego wokół ojca Tadeusza Rydzyka ugrupowania politycznego. Milionerowi marzy się powołanie narodowego rządu na bazie LPR, Ruchu Katolicko-Narodowego i Samoobrony.
