Dzieci księżyca, wnuki słońca, czyli albinosi z Wysp Karaibskich

W plemieniu Kuna jedno dziecko na 150 to "dziecko księżyca" - twierdzi założyciel lokalnej organizacji S.O.S. Albino Pascale Jeambrun. Te szacunki są jednak niedokładne. Do tej pory nie dokonano spisu mieszkańców wysp.

Na zdjęciu: trzyletni Olowignikaliler Dias trzyma owoc mango. Obok niego stoi jego przyjaciel. Obaj są z plemienia Kuna.

Albinosi są szanowani na Wyspach Karaibskich. Jednak w innych zakątkach świata, np. w Tanzanii uważa się, że przynoszą pecha. Są tam prześladowani, a nawet zabijani.

Na zdjęciu: dwudziestoletnia Aneth Fernadez ze swoim dzieckiem.

- Nasi przodkowie uważali albinizm za błogosławieństwo - mówi Yira Boyd, matka sześcioletniej albinoski Delyane. Dodaje, że dla osób, którzy dobrze się nimi opiekują, zapewnione jest specjalne miejsce w niebie.

Na zdjęciu: sześcioletnia Delyane Avila.

Albinosom najbardziej doskwiera tropikalne słońce. Promieniowanie słoneczne może wywołać u nich raka skóry. Dlatego unikają słońca.

Na zdjęciu: trzylatek Olowignikaliler Dias ze swoja matką.

Albinosi narażeni są też na uszkodzenie wzroku. Często cierpią na oczopląs.

Na zdjęciu: pięcioletni Kipigaliler Harris ze swoimi przyjaciółmi z plemienia Kuna.

Albinosi nie zawsze byli dobrze traktowani przez członków plemienia Kuna. W XIX wieku, zaraz po kolonizacji hiszpańskiej, doszło do rzezi albinosów. Czarnoskórzy mieszkańcy myśleli, że jasnowłose dzieci są spokrewnione z najeźdźcami. Albinosi zaczęli być szczególnie szanowani na początku XX wieku.

Na zdjęciu: albinoska Margarita z plemienia Kuna odwiedza Waszyngton w 1924 roku.

Legenda mówi, że albinosi zostali wysłani do plemienia Kuna przez boga słońca - Babę. Stąd ich przydomki - "wnuki słońca", "dzieci księżyca".

Na zdjęciu: szesnastoletni Issac Gonzalez podczas gry w piłkę.

Na zdjęciu: 11-letnia Yaisseth Morales w szkole.

Na zdjęciu: trzyletnia Iveily Morales w swoim domu na wyspie Ustupu.

Na zdjęciu: czterdziestoletnia Diwirgui Martinez.

Na zdjęciu: trzyletnia Iveily Morales.