Różowe krzesełka, pancerne ściany i żółwie tempo. Tak podróżuje Kim

Jest też jeszcze jedno wytłumaczenie: tradycja. Jednym z filarów władzy Kim Dzong Una jest powoływanie się na to, że jest potomkiem i kontynuatorem dzieła swojego dziadka oraz ojca. Kim Ir Sena oraz Kim Dzong Ila. Widać to choćby po jego wyglądzie. Młody Kim często wygląda i zachowuje się bardzo podobnie do swojego dziadka, otoczonego w Korei Północnej boską czcią.

Obaj poprzedni Kimowie nie lubili latać. Nie jest pewne skąd wzięła się ta fobia. Faktem jest jednak to, że obaj podróżowali praktycznie wyłącznie swoimi specjalnymi pociągami. Kim Ir Sen w 1974 roku spędził w jednym z nich miesiąc, dokonując objazdu komunistycznych krajów Europy Wschodniej.

W samej Korei Północnej miała powstać sieć specjalnych stacji wyłącznie do użytku przywódców. Tę umieszczoną w Pjongjangu widać na zdjęciach z odjazdów obecnego Kima. Ma bardzo szeroki zadaszony peron, na który może wjechać jego limuzyna i na której zmieści się tłum żołnierzy oraz żegnających go poddanych.

Kolejnym czynnikiem przemawiającym za pociągiem może być wygoda. Dyktator nie musi się spieszyć, więc po co lecieć umiarkowanie wygodnym samolotem, kiedy można jechać w luksusach. O tym, jak podróżują Kimowie, krążą wręcz legendy.

Jedynym w miarę wiarygodnym źródłem informacji na ten temat jest książka z 2001 roku, napisana przez Konstantyna Pulikowskiego, doradcę Władimira Putina, który podróżował pociągiem Kim Dzong Una podczas jego wizyty w Rosji. Rosjanin twierdził między innymi, że obsługa wodza dostarczała na pokład żywe homary i skrzynki francuskiego wina sprowadzonego prosto z Paryża, a kuchnia była w stanie przygotować każde danie, nieważne jak wymyślne i luksusowe. O dobre samopoczucie dyktatora miała też dbać grupa młodych i urodziwych "konduktorek".

Każdy kolejny Kim ma mieć po kilka składów do swojej dyspozycji. Ich wagony z zewnątrz nie różnią się istotnie od typowych północnokoreańskich wagonów pasażerskich. Przynajmniej część wagonów ma być opancerzona, a co za tym idzie, cięższa niż standardowe. Choć ciągną je specjalne duże lokomotywy, maksymalna prędkość ma sięgać około 60 km/h.

Zarówno lokomotywy jak i wagony są jednak specjalnie budowane na potrzeby przywódców. Systematycznie przechodzą też modernizacje. Widać to na tych nielicznych zdjęciach z wnętrza, które publikują północnokoreańskie media państwowe. Zazwyczaj są to ujęcia jednego konkretnego pomieszczenia - sali konferencyjnej. Można znaleźć fragmenty nagrań przedstawiających je w trzech wersjach wykończenia. Powyżej prezentujemy tę najnowszą, najwyraźniej odpowiadającą gustom najmłodszego Kima. Wyróżniają się różowo-białe krzesła i stół w kropki.

Można jednak też zobaczyć, jak wyglądała za czasów jego ojca. To zdjęcie pochodzi z materiału propagandowego z początku XXI wieku. Niestety ma bardzo słabą jakość, jednak widać wyraźne ślady luksusu rodem z lat 90. - specyficzne skórzane kanapy i fotele. Podobne do tych, które można było znaleźć w tamtych czasach w wielu polskich domach.

Kolejne ujęcie pokazuje to samo pomieszczenie prawdopodobnie w wersji z lat 80., sądząc po wyglądzie jeszcze młodego i stosunkowo szczupłego Kim Dzong Ila. Co charakterystyczne, kadr jest niemal identyczny, a wódz siedzi prawie w tym samym miejscu. Zmieniła się jedynie sceneria.

Przy okazji wizyty w Chinach w 2018 roku północnokoreańskie media wyjątkowo pokazały też inne pomieszczenie, zastawione wyłącznie skórzanymi fotelami w odcieniu różu. Młody Kim przyjął w nim lokalnych chińskich urzędników, którzy odwiedzili go w pociągu.

Zdjęć wnętrza innych wagonów nie ma. Sądząc po tych dwóch można jednak stwierdzić, że Kim Dzong Un ma specyficzny gust i upodobanie do połączenia bieli oraz kolorów "różopodobnych". Można założyć, że podobnie jest urządzona reszta pociągu.