Uznana za najniebezpieczniejszą organizację terrorystyczną na świecie. Początkowo działała w Afganistanie i wspierała ekstremistyczne ugrupowania islamskie walczące z armią radziecką podczas wojny z lat 1979-1989. W 1991 r. przekształciła się w organizację terrorystyczną, a 10 lat później działała już w kilkudziesięciu krajach.
W latach 1989-1991 kwatera główna Al-Kaidy znajdowała się w Pakistanie, potem w Sudanie, a od 1996 r. po przejęciu władzy przez talibów, w Afganistanie. Głównym celem Al-Kaidy jest walka z "krajem diabła", czyli USA. Jest także przeciwko istnieniu Izraela. W 1998 r. Osama ben Laden ogłosił powstanie Światowego Frontu Islamskiego na Rzecz Walki z Żydami i Krzyżowcami (Al-Jabhah al-Islamiyyah al-`Alamiyyah li-Qital al-Yahud wal-Salibiyyin), w skład którego weszły egipskie organizacje terrorystyczne, w tym Egipski Dżihad.
Czy Al-Kaida w ogóle istnieje?
Al-Kaidzie przypisuje się szereg ataków terrorystycznych. Największy to atak na World Trade Center w Nowym Jorku 11 września 2001, w którym zginęło 2749 osób.
W 1993 r. w garażu pod Północną Wieżą Al-Kaida wysadziła furgonetkę, wypełnioną 700 kilogramami materiałów wybuchowych. W wyniku tego zamachu zginęło sześć osób, a ponad tysiąc zostało rannych. W tym samym roku Al-Kaida zabiła 18 żołnierzy amerykańskich w Somalii. W 1998 r. zaatakowała ambasadę Stanów Zjednoczonych w Kenii. W 2000 r. dokonała zamachu na amerykański okręt USS Cole zacumowany w jemeńskim porcie w Adenie. Wybuch zabił 17 żołnierzy, ranił 30.
Uważany za przywódcę Al-Kaidy Osama ben Laden twierdził, że organizacja posiada trzy niezależne, niepowiązane ze sobą sieci finansujące jej działalność. Przynajmniej jedna z nich była oparta na przepływach finansowych z ręki do ręki, bez udziału banków.
Niektórzy eksperci kwestionują samo istnienie Al-Kaidy. Uważają, że nie ma wiarygodnych dowodów świadczących o jej istnieniu, a działalność Al-Kaidy jako organizacji o charakterze globalnym, takiej jak opisuje ją amerykańska administracja oraz większość amerykańskich mediów jest niemożliwe.
Został założony w 1958 r. w Kuwejcie przez Jasera Arafata, przywódcę Organizacji Wyzwolenia Palestyny. Celem było ustanowienie niepodległej Palestyny. W 1964 r. Fatah rozpoczął akcje bojowe przeciw Izraelowi. Większe znaczenie organizacja uzyskała w latach 60-tych. W 1969 r. przejął pełną kontrolę nad OWP. W tej chwili wydaje się, że działacze Al-Fatah popierają zaprowadzenie w Palestynie pewnej formy demokracji.
Największym aktem terroru ze strony Al-Fatah miał być atak z morza na izraelskie miasto Ejlat. Miało do niego dojść w 1978 r., a celem było zabicie jak największej ilości ludzi. Do ataku nie doszło w wyniku udaremnienia go przez izraelski wywiad.
Egipska organizacja działająca od późnych lat 70-tych, znana także pod nazwami Islamski Dżihad, Grupa Dżihad oraz Talaa' Al-Fateh.
Jedna z dwu istniejących frakcji jest prowadzona przez Aymana Al-Zawahiri, natomiast druga (znana pod nazwą Talaa' Al-Fateh) przez Ahmada Husajna Awiza. Siedzibą tej organizacji jest stolica Syrii Damaszek. Działacze Islamskiego Dżihadu uważają za swego duchowego przywódcę szejka Umara Abd-Al Rahmana, wiezionego obecnie w Stanach Zjednoczonych. Celem organizacji w Egipcie było dążenie do upadku rządu prezydenta Egiptu Hosniego Mubaraka (obalonego w wyniku protestów ulicznych w lutym tego roku) i utworzenie w Egipcie republiki islamskiej na wzór Iranu. Innym celem Dżihadu jest także wyeliminowanie wszelkich zachodnich, szczególnie amerykańskich wpływów w Egipcie.
Organizacja działa w małych grupach, do których rekrutuje ochotników w wieku od 15 do 30 lat. Członkowie organizacji szkoleni są w obozach Egipcie, Afganistanie, Pakistanie i Sudanie. Z tych państw oraz z Iranu i od Al-Kaidy pochodzi też wsparcie finansowe.
Islamski Dżihad odpowiada za ataki terrorystyczne na wielu egipskich polityków. Był on między innymi odpowiedzialny za zabójstwo prezydenta Anwara Sadata w 1981 r. Próbował też dokonać zamachu na premiera Atefa Sedkę w sierpniu 1993 r. i ministra spraw wewnętrznych Hassana al-Alfiego w listopadzie 1993 r. W czerwcu działacze Islamskiego Dżihadu zabili Faraja Fodaha, który miał duży wkład w zawarcie egipsko-izraelskiego układu pokojowego.
Polityczno-militarna fundamentalistyczna organizacja palestyńska działająca na terenie Autonomii Palestyńskiej Na początku działania w 1987 r. jej celem było zbudowanie struktur niosących pomoc dla najuboższych Palestyńczyków zamieszkujących tereny okupowane przez Izrael. Duchowym przywódcą Hamasu był szejk Ahmad Jasin kierujący palestyńskim odłamem Stowarzyszenia Braci Muzułmanów działających głownie w Egipcie.
Hamas od początku nie uznawał prawa Izraela do istnienia. Dąży do utworzenia państwa palestyńskiego ze stolicą w Jerozolimie, żądając jednocześnie zwrotu ziem okupowanych od 1967 r. Sprzeciwia się porozumieniom zawartym przez OWP z Izraelem w Oslo w 1993 r.
Od drugiej połowy lat 90-tych Hamas dokonuje porwań żołnierzy izraelskich, zamachów z użyciem karabinów i bomb, zasadzek na izraelskie patrole, podkłada ładunki w miejscach publicznych oraz dokonuje eksplozji samochodów pułapek.
Jedna ze zbrojnych organizacji palestyńskich. Zmieniła nazwę po śmierci Jasera Arafata w 2004 r. Pierwotna nazwa pochodzi od meczetu Al-Aksa, jednego z najświętszych miejsc islamu, symbolu ruchu palestyńskiego. Jej brygady, podobnie jak Al-Fatah, stanowią zbrojne ramię muzułmanów w Autonomii Palestyńskiej.
Al-Aksa była jedną z najaktywniejszych organizacji w tzw. Intyfadzie Al-Aksy, rozpoczętej we wrześniu 2000 r. Początkowo atakowała jedynie izraelskich żołnierzy i osadników na Zachodnim Brzegu i w Strefie Gazy. Podejmowała także większe akcje zbrojne przeciwko armii izraelskiej. Na początku 2002 r. rozpoczęła zamachy przeciwko cywilom w miastach izraelskich. Gdy w marcu 2002 r. jeden z członków grupy dokonał samobójczego zamachu w Jerozolimie, organizacja została umieszczone przez Departament Stanu USA na liście zagranicznych organizacji terrorystycznych. W tym czasie wiele źródeł palestyńskich utrzymywało, że grupa nie jest oficjalnie wspierana przez Jasera Arafata.