Listy do redakcji

"Proszę mnie zrozumieć - nie uważam, że PiS będzie się starało sfałszować wybory. Jednak proszę się nie dziwić, że ta partia postrzegana jest jako zdolna do wszystkiego" - pisze nasz Czytelnik.

"Gdy przytrafi nam się choroba czy zwiększy ilość napadów padaczki, musimy szybko wsadzić dziecko w samochód. Po to jest to miejsce naprzeciwko bloku, w którym mieszkamy. Nie po to, żeby pan, który ma piątkę dzieci i kartę parkingową na babcię, mógł łatwiej wypakować zakupy" - pisze nasza Czytelniczka.

Od stycznia dodatek mieszkaniowy straciło 186 tys. nauczycieli. - Jesteśmy jedyną tak "uprzywilejowaną" grupą, która zamiast obiecanej podwyżki dostaje obniżkę - ironizuje nasz Czytelnik.

Trwa podliczanie zbiórki WOŚP, tymczasem nasz Czytelnik postanowił podzielić się swoją rodzinną historią. - A ja pisząc ten list - w roku, kiedy sam założę na palec ślubną obrączkę proszę o jedno - pisze do Gazeta.pl Tomasz Kobylański.

- Na którymś z informacyjnych portali, wyczytałem, że WOŚP to święto ludzi PRL-u. W związku z tym muszę się przyznać do współpracy z aparatem komunistycznym - pisze jeden z naszych Czytelników i dodaje: Chciałbym rozładować dziwną i napiętą atmosferę wokół WOŚP.

- Krytykujesz Owsiaka? Napisz specjalne oświadczenie. "Nie chcę, aby moje życie oraz moich bliskich było ratowane przez sprzęt zakupiony dzięki WOŚP" - pisze pan Marcin.

- Od lat nie przyjmuję kolędy i w tym roku będzie tak samo - przyznaje pani Ewa i wyjaśnia, dlaczego nie wpuszcza księdza do domu.

- Mam wrażenie, że wielu Polaków ma po prostu dość "komerchy" w święta, za to tęskni za rodzinną kolacją, gdzie wszyscy starają się być dla siebie dobrzy - pisze pan Radek.

- Jest jeszcze czas, by coś zmienić, by tych dzieci, które i tak zostały już dotknięte reformą edukacji, nie krzywdzić jeszcze bardziej. Moje dziecko jest wykończone - to fragment listu do Gazeta.pl.

- Ludzie mówią: alkoholik pije, bo jest wrażliwy, a w alkoholu topi smutki. Prawda jest taka, że życie z pijakiem to koszmar - pisze nasz Czytelnik.

- Gdy odnalazła się matka dziecka, jakby nigdy nic, wróciła do robienia zakupów. Nawet go nie przytuliła - irytuje się nasza czytelniczka.

- W kulturze płacą gorzej niż w supermarketach - pisze nasza Czytelniczka, która pracuje w muzeum.

- Rozumiem, że Lech Kaczyński był opozycjonistą, Antoni Macierewicz współzałożycielem KOR-u. Zasług nie można im odebrać, ale na litość boską: Gdzie w tym wszystkim jest umiar? - pisze do Gazeta.pl nauczyciel historii.

Kilka dni temu pani Katarzyna wybrała się do osiedlowej piekarni na warszawskiej Ochocie. W kolejce przed nią stał starszy mężczyzna. - Gdy wyszedł, zaczęłam płakać - mówi. I opowiada, co wydarzyło się w sklepie.

Kilka dni temu pani Katarzyna wybrała się do osiedlowej piekarni na warszawskiej Ochocie. W kolejce przed nią stał starszy mężczyzna. - Gdy wyszedł, zaczęłam płakać - mówi. I opowiada, co wydarzyło się w sklepie.

- Czy w takim razie w Warszawie istniałyby jednocześnie aleja Kaczyńskiego i ulica Kaczyńskiego? - piszą w liście do Gazeta.pl varsavianiści.

- To miasto jest moją ojczyzną. Taką o której uczyłem się na lekcjach historii - przyznaje w liście do Gazeta.pl nasz Czytelnik, pan Tomasz.

Znany pisarz Janusz Rudnicki miał nazwać jedną z dziennikarek k****. Po tym, gdy sprawa trafiła do opinii publicznej nazwał to, co się stało, "żartem". O tym, co się wydarzyło pisze nasz czytelnik Bartosz Mindewicz. Sam przyznaje, że różne historie zdarzyło mu się opowiadać o kobietach.

- Nie życzę żadnemu mężczyźnie widoku kobiety w takim stanie - podkreśla pan Paweł. Nasz Czytelnik, mimo że słyszał o gigantycznym antyaborcyjnym billboardzie, dopiero teraz zareagował. Moment był szczególny.

Kilka dni temu pani Katarzyna wybrała się do osiedlowej piekarni na warszawskiej Ochocie. W kolejce przed nią stał starszy mężczyzna. - Gdy wyszedł, zaczęłam płakać - mówi. I opowiada, co wydarzyło się w sklepie.

- Siódmoklasiści spędzają średnio 40 godzin tygodniowo w szkole - tyle, co dorośli w pracy - pisze dla Gazeta.pl Artur Sierawski, jeden z nauczycieli.

- Jarmark przed cmentarzem mnie poraża - przyznaje pan Marcin Robert Maź i apeluje: - Twoje dziecko naprawdę nie umrze bez ogromnego foliowego balonu i pistoletu z plastiku.

- Mam to szczęście, że moja żona jest lekarzem, a jednocześnie moja żona ma to szczęście, że ja lekarzem nie jestem - pisze pan Wiktor. I porównuje swoją pracę z zawodem swojej żony.