Senat

W naszym kraju parlament składa się z dwóch izb, wyższej i niższej. Senat RP jest izbą wyższą. Różni się od Sejmu zakresem kompetencji, zadaniami i liczbą członków.

Historia Senatu RP
Dwuizbowy parlament funkcjonował w Polsce już w I Rzeczypospolitej. Wówczas Senat był izbą wyższą, w skład której wchodzili zazwyczaj biskupi oraz wysocy urzędnicy państwowi. Miał on charakter rady królewskiej, organu blisko związanego z osobą władcy i odpowiedzialnego za doradzanie mu w kluczowych dla państwa kwestiach.

Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości w roku 1918 poszczególne ugrupowania miały różne opinie na temat sensu przywrócenia dwuizbowego parlamentu. Ostatecznie jednak Senat został utworzony w roku 1921, choć jego kompetencje były wówczas znacznie ograniczone. Dodatkowo od 1935 senatorowie nie byli wybierani w do końca wolnych wyborach, bowiem prawo wyborcze posiadało jedynie ograniczone grono obywateli. Sam Prezydent RP miał prawo do wybrania jednej trzeciej senatorów.

W PRL Senat został zniesiony. Przywrócono go dopiero w wyborach, które odbyły się w roku 1989. Od tego czasu w Polsce znów panuje system dwuizbowy, a Senat odgrywa ważną rolę w polskiej polityce.

Zadania i struktura Senatu
Senat jest wyższą izbą polskiego parlamentu. Składa się ze stu członków wybieranych w wyborach powszechnych. Jego kadencja trwa cztery lata. Na czele izby wyższej stoi Marszałek. Przy Senacie działa także kilka dodatkowych organów i instytucji – Prezydium Senatu, Konwent Seniorów i różne komisje
Do najważniejszych zadań i kompetencji Senatu należy badanie i zatwierdzanie ustaw proponowanych przez Sejm. Senat musi również wydać zgodę na przeprowadzenie przez Prezydenta RP powszechnego referendum, a także na powołanie przez Sejm kandydatów na poszczególne stanowiska – między innymi Rzecznika Praw Obywatelskich i Rzecznika Praw Dziecka. Senat posiada też prawo inicjatywy ustawodawczej.

senat

POPULARNE
NAJNOWSZE

Wydaje ci się, że znasz polską historię? Sprawdź, ile wiesz o polskich powstaniach

Pytanie 1 z 12 Portret autorstwa Kazimierza Wojniakowskiego upamiętnia Tadeusza Kościuszkę, naczelnika insurekcji roku: